พันธะรักวิศวะเพลย์บอย3P

บทที่ 2 เก็บซากความสยิว

บทที่ 2

เก็บซากความสยิว

วันต่อมาฉันถูกโทรปลุกตั้งแต่เช้าเพราะไอ้สองแฝดนรกมันส่งข้อความมาหาฉันจนฉันไม่ได้หลับไม่ได้นอนแถมยังส่งคลิปอุบาทว์บนเตียงมาให้ฉันดูอีกต่างหากแถมลงท้ายด้วยประโยคที่บอกว่า ขอโทษทีส่งผิดคน

ฉันอยากจะบล็อกให้มันรู้แล้วรู้รอดแต่พอบล็อกไปทั้งสองก็โทรมาหาฉันแถมยังโทรมาบ่นเรื่องที่ฉันบล็อกทั้งสองคนจนไม่สามารถติดต่อฉันได้อีก

พี่ลีอองบอกให้ฉันมาช่วยเก็บกวาดทำความสะอาดห้องให้หน่อยเขาต้องไปส่งน้องจินนี่ก่อน 10.00 น.พอๆ กับไอ้พี่อองรีเลยรายนั้นก็บอกให้ฉันมาช่วยเก็บเคลียร์ห้องให้หน่อยเพราะว่าเขาจะพาน้องดาวไปทำธุระ

ฉันเดินทางมาที่คอนโดตอน 10.00 น. มาถึงฉันก็เห็นทั้งกระป๋องเบียร์ขวดเหล้าขวดสปายและไวน์ราคาแพงวางเกลื่อนกลาดอยู่ตรงห้องนั่งเล่นไม่รู้ว่ากินหรืออาบกันไปนะเมื่อคืนถ้าจะกินขนาดนี้ไปบอกให้พ่อให้แม่เปิดโรงงานแอลกอฮอล์เถอะ

ฉันทำงานไปก็บ่นไปห้องนั่งเล่นไม่มีอะไรมากมายนอกจากเศษซากของขวดแอลกอฮอล์หลายแบรนด์หลายยี่ห้อแต่เมื่อฉันเปิดประตูห้องของพี่ลีอองเข้ามาแค่ก้าวแรกก็ทำให้ฉันต้องกระโดดหนีถุงยางอนามัยไซซ์วัวไซซ์ควายวางกองอยู่ที่พื้น 1 ชิ้นข้างที่นอนอีก 1 ชิ้นบนเตียงอีก 1 ชิ้นในห้องน้ำอีก 1 ชิ้นริมระเบียงอีก 1 ชิ้นโคตรพ่อโคตรแม่ไม่สั่งสอนถังขยะก็มี

ฉันใช้เวลาทำความสะอาดห้องพี่ลีอองเกือบชั่วโมงเปลี่ยนผ้าปูอะไรเสร็จสรรพก็รีบเปิดประตูห้องพี่อองรีห้องนี้นอกจากสกปรกเป็นทุนเดิมอยู่แล้วฉันยังต้องมาเจอเศษซากความสยิวต่างๆ นานาทั้งโซ่แส้กุญแจมืออยากจะบ้าตายกับรสนิยมของพี่น้องฝาแฝดคู่นี้เหลือเกิน

กว่าฉันจะทำความสะอาดเสร็จบอกตรงๆ ว่าโคตรเหนื่อยเผลอนอนหลับบนโซฟาที่ห้องนั่งเล่นไม่รู้ตอนไหนตื่นมาอีกทีก็ตอนที่สองหนุ่มกลับมาแล้วแถมยังนั่งโซฟาฝั่งตรงข้ามมองหน้าฉันราวกับว่าฉันทำความผิดอะไรมา

"พวกพี่มานั่งมองหน้าฉันทำไมไม่เคยเห็นคนนอนหลับหรือไง?"

"เคยแต่ไม่เคยเห็นใครนอนหลับน้ำลายยืดเปื้อนโซฟาฉันแบบนั้น" อองรีชี้ไปที่คาบน้ำลายเธอจึงรีบใช้มือเช็ดแล้วมองหน้าทั้งสองหนุ่มด้วยความโมโหไหนๆ ก็มาแล้วเธอขอสาปสักหน่อยเถอะ

"มาก็ดีฉันขอพูดอะไรหน่อยนะพี่ลีอองห้องพี่มีถังขยะทั้งในห้องนอนห้องทำงานและก็ห้องน้ำแต่ทำไมพี่มีอะไรกับใครถึงไม่เอาถุงยางทิ้งลงในถังขยะพี่รู้ไหมว่ามันไม่ใช่หน้าที่ของฉันและก็ไม่ใช่หน้าที่ของแม่บ้านที่จะขึ้นมาทำความสะอาดแล้วก็มาเก็บเศษซากความอัปยศของพี่!"

"นี่เธอ!"

"หยุดเลยนะพี่ไม่ต้องเถียงฉัน พี่ก็เหมือนกันพี่อองรีพี่มันโรคจิตวิตถารผู้หญิงคนนั้นเป็นยังไงบ้างตายหรือเปล่าทั้งโซ่แส้กุญแจมือถุงยางบ้าอะไรใช้ไป 3-4 กล่องคราวหลังถ้าจะทำขนาดนี้รบกวนไปทำที่อื่นตายห่าขึ้นมาคาคอนโดมันเดือดร้อนคนอื่นและฉันต้องมาทำความสะอาดให้พี่เท่ากับว่าฉันรู้เห็นเป็นใจด้วย!"

"ฉันไม่ได้!"

"หยุดเลยไม่ต้องพูดไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วฉันขอระบายหน่อยเถอะพวกพี่เป็นเหี้ยอะไรมากไหม! ทำไมถึงชอบแกล้งฉันนักฉันไม่ใช่ลูกน้องของพี่ไม่ใช่เด็กตัวน้อยๆ ที่พวกพี่ต้องประคบประหงมดูแลมาตั้งแต่เด็ก ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่คุณลุงกับคุณป้าเก็บมาเลี้ยงมาแย่งความรักจากพวกพี่ฉันก็เป็นคนมีศักดิ์ศรีเหมือนกัน!"

"เธอ!"

"หยุด! คนพูดอยู่อย่าเสือกได้ไหม! ครอบครัวฉันมีหน้ามีตาทางสังคมแม่ฉันทำธุรกิจเพชรพลอยจินดาพ่อฉันก็เป็นนายหน้าอสังหาริมทรัพย์มีทรัพย์สมบัติจากคุณปู่คุณย่าเป็นพันล้านแต่พวกพี่กลับทำเหมือนว่าฉันเป็นนกน้อยที่ถูกคุณชายกลั่นแกล้งสารพัดมันใช่หรือไงฉันไปทำอะไรให้พวกพี่ไปเหยียบหางเหยียบจมูกหรือฉันไปเหยียบหัวพวกพี่วะ!"

พอได้พูดระบายฉันก็ใส่จนทั้งสองหนุ่มเงียบไปเลยใครพูดอ้าปากนิดเดียวฉันด่าหมดไม่สนลูกใครด่าเสร็จหยิบกระเป๋ายังไม่ทันจะเดินออกมาทั้งสองก็คว้าแขนของฉันแล้วจับมานั่งที่เดิมทำไมจะทำอะไรฉันไม่กลัวหรอกนะจะบอกให้

"มีอะไรอีกฉันจะกลับบ้านแล้วน่ารำคาญ!"

"ไอ้ลีอองมึงไปหยิบของมาให้ยัยเด็กนี่ดิ!"

อองรีทำหน้าตาไม่สบอารมณ์ลีอองจึงรีบเดินไปหยิบถุงกระดาษส่งให้ยัยตัวแสบปากแจ๋วตรงหน้า

"อะไรระเบิดหรือเปล่า?"

"ก็เปิดดูอย่าพูดมากได้ไหมคิดว่าพวกฉันสองคนไม่รำคาญเธอหรือไง!"

พี่ลีอองปากหมาเหมือนกันนะฉันหยิบถุงกระดาษนั่นมาเปิดดูข้างในมันเป็นกระเป๋าสะพายแบรนด์นี้บอกเลยไม่ต่ำกว่าหลักแสนแน่แต่มาให้ฉันทำไมฉันไม่ใช่คนเห็นแก่ได้เห็นแก่ของราคาแพงหรอกนะ

"คืออะไร?"

"พวกฉันสองคนซื้อมาให้เป็นการตอบแทนที่เธอช่วยทำความสะอาดให้พวกฉันแล้วก็ช่วยเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับด้วยถ้าเกิดพ่อกับแม่ฉันรู้เธอโดนดีแน่"

"ไอ้ลีอองพูดถูกถ้าไม่อยากโดนจับขึงแล้วฟาดด้วยโซ่หยดด้วยเทียนสีแดงก็เก็บเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับถ้าเกิดพ่อกับแม่ฉันถามเธอก็บอกไปว่าพวกฉันสองคนไม่ค่อยได้ออกไปไหนวันๆ อ่านแต่หนังสือว่างก็เข้าวัดทำบุญเข้าใจไหม?"

"ธัมโม! ให้ฉันบาปอีกแล้วนะ!"

สองหนุ่มทำท่าจะดึงกระเป๋ากลับเรื่องอะไรให้แล้วเอาคืนมะรืนตายนะบอกไว้ก่อนฉันหยิบกระเป๋าใส่ถุงกระดาษก่อนจะเดินเฉิดฉายออกมานอกห้องไม่เป็นไรเหนื่อยนิดเดียวแต่ได้กระเป๋าราคาเป็นล้านก็ถือว่าคุ้ม