บทที่ 7
ไอ้เด็กนั่นมันยังจีบเธออยู่ไหม
ในที่สุดฉันก็ถูกพามายังร้านชาบูใกล้ๆ มหาวิทยาลัยเป็นการทานที่ฉันโคตรจะรำคาญฉันถูกนั่งประกบซ้ายขวาตัวเองอยู่ตรงกลางส่วนเพื่อนฉันทั้งสองคนนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามฉันกลายเป็นตัวเล็กตัวน้อยถูกผู้ชายกล้ามใหญ่ประกบจะขยับไปไหนก็ไม่ได้
"ที่ตั้งกว้างมานั่งเบียดกันทำไมก็ไม่รู้"
"อย่าบ่นยัยแว่นกินเข้าไปผักน่ะกินเยอะๆ เดี๋ยวเนื้อกับของทะเลฉันกับไอ้ลีอองรับผิดชอบเอง"
"ธัมโม! ให้ฉันกินผักฉันเป็นคนนะไม่ใช่เต่า!"
"จะว่าไปหน้าเธอก็เหมือนเต่านะดูดิฮ่าๆๆ"
"มึงก็ไปว่ายัยแว่นกูว่าไม่เหมือนเต่าหรอกไอ้อองรีเหมือนตะพาบมากกว่าฮ่าๆๆ"
เหี้ยมากกก!!
"เต่ากับตะพาบมันตระกูลเดียวกันฉันเกลียดพวกพี่ว่ะทำไมต้องแกล้งฉันแบบนี้ด้วย!"
บ่นไปก็เท่านั้นทั้งสองคนคุยกับเพื่อนฉันสนุกสนานทำเหมือนว่าฉันไม่มีตัวตนแม้เพื่อนฉันจะพยายามชวนฉันคุยแต่ก็ถูกแทรกด้วยการสนทนาของพี่อองรีกับพี่ลีอองตลอด
ระหว่างที่ฉันนั่งทานอยู่ฉันก็เจอเพื่อนชายร่วมคลาสเรียน เปตอง หนุ่มหล่อประจำคลาสเรียนที่สาวๆ คณะบัญชีใฝ่ฝันเปตองเดินเข้ามาพร้อมกับครอบครัวของเขาทั้งคุณพ่อและคุณแม่แล้วก็น้องสาวรู้สึกว่าน้องสาวยังเรียนอยู่มัธยมอยู่เลยแต่นมใหญ่อย่างกับสาวมหาลัยตัดภาพมาที่ตัวเองสิ
ลูกปิงปองชัดๆ "___"
"พลอย น้ำ ไข่มุกวันนี้รุ่นพี่วิศวะพามาเลี้ยงเลยเหรอสวัสดีครับพี่ๆ"
พี่ลีอองกับพี่อองรีพยักหน้าเขานั่งทานเงียบๆ ฟังพวกฉันพูดคุยสนทนากันเปตองเลยชวนคุณพ่อคุณแม่น้องสาวมานั่งทานโต๊ะข้างๆ พวกฉันเลยได้คุยกับเปตองใครๆ ก็ต่างรู้ทั้งนั้นว่าเปตองพยายามจีบฉันมานานตั้งแต่ปี 1 พออยู่ปี 2 มีข่าวว่าฉันอาจจะต้องหมั้นหมายกับใครสักคนที่นั่งขนาบข้างฉันเลยมีการเว้นระยะห่างกันไปบ้างแต่ก็ทักทายกันปกติพูดคุยกันทำงานกลุ่มด้วยกัน
"เรื่องงานกลุ่มสรุปคุยกันหรือยังว่าจะไปทำที่ไหนถ้าเกิดติดปัญหาอะไรมาทำที่คอนโดเราก็ได้นะน้องสาวเราก็อยู่"
"ฉันว่าจะคุยกับพวกพี่อยู่พอดีเลยเรื่องงานกลุ่มถ้าฉันชวนเพื่อนไปทำที่คอนโดได้ไหมไม่รบกวนพวกพี่หรอกจะนั่งทำกันเงียบๆ"
"ถามไอ้ลีอองนู่น"
"ตามใจ"
"งั้นมาทำที่คอนโดของพี่สองคนนี้ก็ได้พอดีว่าฉันมีงานต้องทำด้วยถ้าหากหิ้วไปทำที่นู่นทั้งหมดอาจจะต้องค้างเลยล่ะ"
"งั้นเสาร์นี้เจอกันที่คอนโดพี่ลีอองกับพี่อองรีนะ"
สายตาของสองหนุ่มไม่ได้แสดงอาการไม่พอใจ เขารับรู้มาตลอดว่าเปตองรู้สึกยังไงกับไข่มุกถึงแม้ว่าพวกเขากับไข่มุกจะไม่ได้มีสถานะเกี่ยวข้องอะไรกันแต่มันก็เหมือนเป็นการเหยียบหน้าพวกเขา ตั้งแต่เปตองเข้ามานั่งในร้านนี้ไข่มุกก็มีเพื่อนคุยไปเลยคุยกันข้ามหัวไม่สนใจสองหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ ทำให้สองหนุ่มวางตะเกียบในมือลงแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมานั่งเล่นเกมฆ่าเวลา
คอนโด X
"อิ่มจัง"
ฉันเดินตีพุงเข้ามานั่งที่โซฟาส่วนพี่ลีอองกับพี่อองรีเดินมานั่งฝั่งตรงข้ามตั้งแต่ออกจากร้านก็ไม่มีการพูดคุยอะไรกันเลยขับรถกลับมาถึงคอนโดก็ต่างคนต่างเดินขึ้นมาจะว่าไปเงียบๆ แบบนี้ก็สบายหูดีเหมือนกันนะ
"ถ้าเดินไปซื้อของด้วยคงไม่ไหวเอาไว้เป็นพรุ่งนี้ก็แล้วกันนะเดี๋ยวฉันไปซื้อให้รบกวนทิ้งเงินไว้ด้วยล่ะ"
"เดี๋ยวฉันกับไอ้อองรีพาไปซื้อของเองให้เธอไปซื้อคงหยิบแต่ขนมน่ะสิไม่ว่า"
"หึ! ตามใจฉันไปอาบน้ำก่อนก็แล้วกันแล้วเสื้อผ้าฉัน ฉันฝากไว้ในห้องของพี่ลีอองนะตู้เสื้อผ้าพี่มีสองหลังยกให้ฉันตู้นึงก็แล้วกันห้องน้ำฉันขอใช้ห้องน้ำเดียวกับพี่ฉันไม่ชอบใช้ห้องน้ำรวมเอาง่ายๆ ห้องพี่สะอาดทุกซอกทุกมุมไม่เหมือนห้องที่อองรีโสโครกชะมัด"
ฉันเดินเข้ามาในห้องพี่ลีอองเพื่อเก็บของเข้าตู้จนพี่ลีอองเปิดประตูเข้ามาเขายืนกอดอกพิงประตูมองฉันคงจะกลัวว่าฉันจะไปขยับเขยื้อนข้าวของของตัวเองสิท่าฉันบอกแล้วฉันไม่จับฉันไม่ยุ่งฉันรู้ดีว่าพี่ลีอองเป็นคนรักของหวงของขนาดไหน
"ไอ้เด็กนั่นมันยังตามจีบเธออยู่ไหม"
"เปตองน่ะเหรอ"
"ใช่"
"ไม่รู้ว่าตามจีบไหมแต่ก็คุยกันปกติไลน์มาก็ตอบว่างๆ ก็คุยกันส่งคลิปเรียลให้กันดูแต่ก็ส่งให้ทุกคนนะไม่ได้ส่งให้ฉันคนเดียว"
"แล้วมันรู้ไหมว่าเธอต้องหมั้นกับใครสักคนไม่ฉันก็ไอ้อองรี"
"รู้สิทำไมจะไม่รู้แต่ฉันก็บอกไปแล้วไงว่าฉันกับพวกพี่คงจะเกี่ยวดองกันไม่ได้พวกเราเข้ากันไม่ได้เลยพี่เองก็น่าจะรู้นะพี่ลีออง"
ฉันหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้ามาในห้องน้ำแต่พี่ลีอองก็นั่งทำงานอยู่ในห้องนั่นแหละเขาไม่ได้จะเข้าใกล้ฉันเลยด้วยซ้ำออกมาจากห้องน้ำฉันก็นั่งทาครีมอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้งไม่ได้ไปรบกวนอะไรมากมายซึ่งพี่ลีอองก็ไม่ได้ว่าอะไร
"ฉันไปนอนก่อนนะห้องน้ำฉันล้างให้แล้วด้วย"
"อืม... ฝันดี"
"ฝันดงฝันดีอะไรขนลุกไปหมดเก็บไว้บอกสาวๆ ของพี่เถอะ"