บทที่ 15
อย่าเอาแต่ใจ
ฉันตื่นขึ้นมาในช่วงเช้าของอีกวัน วันนี้ก็คงเป็นวันสบายๆ ที่ฉันยังอยู่คอนโดของพลอยกับน้ำพวกมันแยกออกมาจากที่บ้านมาอยู่ด้วยกันที่คอนโดใกล้ๆ มหาวิทยาลัยเพื่อสะดวกต่อการเดินทาง
วันนี้ฉันขอยืมชุดของน้ำใส่ไปเรียน หนังสือก็เอาของเพื่อนมาก่อนงานทุกอย่างอยู่ที่พลอยกับน้ำหมดแล้ววันนี้ส่งงานเสร็จก็คงจะว่างอีกหลายชั่วโมงมีเรียนอีกทีก็ช่วงบ่ายเลย
มาถึงมหาวิทยาลัยฉันนั่งคุยอยู่กับเพื่อนๆ หนึ่งในนั้นก็มีเปตองเพื่อนชายเพียงคนเดียวที่ชอบมานั่งคุยกับฉันวันนี้เราคุยกันถึงเรื่องไปเที่ยวในวันหยุดช่วยกันเลือกว่าจะไปเที่ยวที่ไหนกันดี
ฉันไม่ได้สนใจหรอกว่าตอนนี้เหล่านักศึกษาวิศวะกำลังมองมาที่ฉันเป็นตาเดียวไม่รู้ว่าเป็นเพราะแฝดนรกคู่นั้นจ้องมองมาหรือเปล่าทำให้เหล่านักศึกษาวิศวะหันมามองตาม
"มุกเราว่ารุ่นพี่วิศวะกำลังมองมาที่เราสองคนนะ"
"ก็ใช่น่ะสิทำไมเหรอเปตองกลัวใช่ไหมไม่ต้องไปกลัวไม่
