บทที่ 19 เมียกูครับ ฉันปล่อยให้ทั้งสองคนเดินเข้าห้องด้วยความผิดหวังเรื่องอะไรฉันจะต้องเจ็บน้องนุ่มนิ่มอีกแค่ครั้งเดียวก็มากพอแล้วซ้ำอีกครั้งมีหวังพี่อองรีเอาคืนแบบคูณ 10 แน่ พอเถอะพอสงสารน้องนุ่มนิ่มค่ะ เช้าวันต่อมาไม่น่าเชื่อว่าฉันจะได้ตื่นตอนสายโดยที่ไม่มีเสียงเปรตทั้งสองเข้ามากวนใจทั้งสองคนจัดการเตรียมชาบูไว้ให้ฉันเรียบร้อยทั้งเครื่องดื่มน้ำอัดลมขนมนมเนยสารพัดที่ทั้งสองจะสรรหามาได้ ฉันลุกเดินเข้าไปในห้องพี่ลีอองและอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาทั้งสองหนุ่มก็นั่งรออยู่ที่โต๊ะแล้ว "พวกพี่จะกินกันแต่เช้าเลยใช่ไหมเนี่ย" "แล้วจะรออะไรเผื่อตอนบ่ายจะได้ดูหนังกัน" "มีดูหนังด้วยเหรอสวัสดิการดีจังอยู่มาตั้งนานเพิ่งได้รับสวัสดิการดีๆ แบบนี้" "พูดมากมานั่งได้แล้ว" พี่อองรีดูแปลกๆ ไปนะฉันรู้สึกว่าเขาไม่ได้อยากจะด่าว่าฉันเหมือนเมื่อก่อนระหว่างนั่งทานทั้งสองหนุ่มคุยกันถึงเรื่องธุรกิจของที่บ้านพวกเ