“สิรักผมไหม”
เขาไม่ได้คำตอบในตอนนี้ ราเมศรู้อยู่แล้ว เขาไม่อยากเร่งรัดเธอ ให้เธอรู้แค่ว่าเขารักเธอก็พอ ไม่งั้นคนอย่างนายหัวราเมศไม่มีทางยอมให้จับคลุมถุงชนแต่งงานด้วยเด็ดขาด
ช่องทางรักที่เริ่มขยายออกนิ้วแกร่งค่อยๆ สอดแทรกเข้าไปในผนังเนื้ออ่อนนุ่ม ที่กำลังโอบรัดนิ้วของเขาไว้ เสียงกรีดร้อง พร้อมกับร่างบางสะดุ้งเฮือก จนราเมศต้องจุมพิตที่หน้าผากปลอบใจ
“อย่าเกร็งครับสิ ทำตัวตามสบาย”
“ใครจะไม่กลัว” สิตาลค้าน หายใจหอบถี่
“เอาน่าผมจะไม่ทำให้สิเจ็บมาก อาจจะเจ็บลึกกว่าถูกหอยเม่นตำ แต่ว่าไม่เจ็บทรมานแบบนั้นแน่นอน”
“อื้อ ไม่ เอาค่ะ”
“ตกลงจะไม่เอาหรือเอา”
“คนบ้าอย่ามาล้อฉันนะคะ” เสียงหวานสั่นพร่า
“ผมจะเขาชักนิ้วมือเข้าออกช้าๆ อย่างระมัดระวัง ส่วนอีกคนหลับตาแน่น เขาทำอย่างช้าๆ ในขณะที่ใบหน้าหล่อเข้มก้มลงไปสูดซับความหอมที่ซอกคอขาวผ่องและบ่าเนียนนุ่มหอมกรุ่น
““อื้อ” สิตาลครางความเสียวซ่านแพร่กระจ
