12

1307 Words

ราเมศไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย เจ้าของดวงตาคมเข้มมีประกายไม่พอใจจุดวาบขึ้นพลางมองร่างสวยที่เคยนอนกอดกันมาค่อนคืนในป่า แล้วรีบเดินตามไปติดๆ มือหนาคว้าแขนเรียวเอาไว้ ก่อนจะหมุนร่างคนสวยให้หันกลับมามองเขา ใบหน้าหล่อคมเวลานี้ปรากฏความดุดันขณะทอดสายตามองหญิงสาวอย่างมีเลศนัย มือแกร่งชูธนบัตรสีเทาขึ้น “นี่มันอะไรกันคุณ” “ทิปของคุณไงคะ หรือว่ามันน้อยไป แต่ฉันมีติดตัวแค่นี้” สิตาลตอบ พลางมองมือเขาที่จับแขนเธอไม่ยอมปล่อย “กรุณาปล่อยแขนฉันด้วยค่ะ” สิตาลพยายามแกะมือของเขาออก ทว่ามันแข็งปานเหล็กคีบ จึงเอ่ยคำพูดเหน็บแนมซ้ำอีกที “คงชินกับการได้ทิปจากชาวต่างชาติทีเยอะๆ ละสิ ถึงได้มองตาขวางแบบนี้” สิตาลเกรงว่าเมียเขามาเห็น เดี๋ยวจะถูกกล่าวหาว่ามาอ่อยสามีชาวบ้าน “จับแขนแค่นี้ทำเป็นสะดิ้ง ทีเมื่อคืนทั้งกอดทั้งก่ายผมไว้ทั้งคืน ผมยังไม่ว่าคุณสักคำ” ดวงตาคู่สวยลุกวาวมองเขาอย่างไม่พอใจ “คุณไม่ว่า แต่คนอื่นว่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD