ในขณะที่คุณากรกำลังมีความสุขกับพลอยชมพู ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยากำลังนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดใบหน้าซีดเผือดเหงื่อผุดตามกรอบหน้า ใบหน้าและร่างกายร้อนวูบวาบ “ไปหาหมอนะแอ้ม หน้าเราซีดมาก” คิมหันต์เอ่ยบอก เมื่อเข้ามาเอาเอกสารในห้องทำงานของหญิงสาว แต่กลับต้องมาเห็นน้องสะใภ้นั่งหน้าซีดเอาหน้าแนบกับโต๊ะทำงานอยู่ “แอ้มไหวค่ะพี่คิม” “ไหวอะไรหน้าแอ้มซีดจะเป็นกระดาษอยู่แล้วเนี่ย ไปเหอะ เดี๋ยวพี่โทรบอกคินณ์ให้มันพาไป” “ไม่ต้องหรอกค่ะพี่คิม แอ้มไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ สงสัยไม่ได้กินข้าวเช้ามาก็เลยปวดท้อง ได้ทานข้าวก็คงดีขึ้น” “ทำไมเราดื้อแบบนี้นะแอ้ม เหงื่อแตกหน้าซีดยังบอกไม่ได้เป็นอะไร งั้นลุกไหวไหม ไปหาอะไรทานกัน ไม่ดีกว่าเดี๋ยวพี่ไปบอกเลขาซื้อมาให้” “ไม่ต้องค่ะพี่คิม ลำบากคนอื่นเปล่าๆ แอ้มไปเองได้สบายมาก” แม้จะปวดท้องจนไส้แทบขาด และยังรู้สึกเหมือนตัวเองจะหน้ามืดอยู่ตลอดเวลา แต่พาขวัญก็ไม่อยากให้ค