ไดน่ายืนลังเลอยู่เยื้องๆทางเข้าหน้าประตูสถานศึกษา ตรงนั้นคือป้ายรถประจำทาง เธอยืนก้มหน้าตัวสั่น แต่ก็ไม่มีใครเลย ทั้งที่เดินผ่านไปมาและนักศึกษาที่ทั้งยืนรอรถประจำทางและผู้คนที่ลงมาจากรถประจำทางที่เข้ามาจอดที่ป้าย กิจวัตรรอบตัวไดน่าดูเป็นปกติ แต่ทำไมเธอจึงดูผิดแผก อากาศก็ไม่หนาวเลยสักนิด ในทางตรงข้ามกลับร้อนอบอ้าวเสียมากกว่า
“ไดน่า เธอแน่ใจเหรอ” ไดน่าพยักหน้าให้กับรูมเมทของเธอ ปกติเธอเป็นพวกไม่ค่อยพูด เป็นผู้ฟังเสียมากกว่า เธอจึงรู้เรื่องราวของ รูมเมททุกคนรวมถึงมี่มี่ มี่มี่เป็นนักศึกษาเหมือนกับเธอ พวกเธอเป็นรูมเมทกัน แต่ฐานะแตกต่างกันมาก ตอนแรกเธอคิดว่าเพราะฐานะทางบ้านแต่เมื่ออยู่ด้วยกันมากขึ้นก็ทำให้เธอรู้ว่ามี่มี่ มีอาชีพเสริม
มี่มี่ มอง ไดน่าที่ดูอย่างไงก็ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ “มี่มี่ เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่าแค่อยู่เป็นเพื่อนก็ได้แล้ว”
“กับคนอื่นฉันไม่ยืนยัน แต่กับคนนี้แน่นอน” ไดน่าพยัก
