“อาเธอร์...ไม่นะ อย่านะ อาเธอร์” ทวิชาพยายามจะหยุดเปลวเพลิง มันเป็นเพลิงที่เกิดจากอาคม เธอไม่สามารถดับมันได้ เพลิงอาคมเผาผลาญให้มอดไหม้โดยไม่ทรมาน แต่ร่างกายจะค่อยละลายสลายไปทีละนิดทีละนิดจนดับสลายสิ้นชีวาไป
ผู้ที่พยายามขัดขวาง จะทรมานเพราะความร้อนดั่งเพลิงเผา กรี๊ดดดดด ทวิชากรีดร้องดั่งกับว่าตัวกำลังสูญสลาย ร่างกายอาเธอร์กำลังแตกเป็นเถ้าธุลีชิ้นเล็กชิ้นน้อยปลิวไปตามกระแสลม
อาเธอร์ไม่ยี่หระกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพลิงอาคมนี้ตนก็เป็นผู้ร่ายขึ้นมาเอง ไม่ได้ใช้พลังอะไรมากมายกับเวทย์นี้ ก่อนที่เขาจะมาที่นี่ มาลีและมาลาได้มอบพลังส่วนน้อยให้เขาเพียงพอกับสิ่งนี้
“อาเธอร์ ท่านใจร้ายกับข้าเหลือเกิน ข้าเพียรพยายามทำทุกอย่างเพื่อท่าน ให้มอบความรักที่เหมาะสมกับท่าน ฮาฮาฮา สองพันกว่าปีที่ผ่านมา นี่คือสิ่งที่ข้าควรได้รับอย่างงั้นเหรอ...สวรรค์ท่านให้ข้าเกิดมาเพื่อรักเขาทำไม” ฮือออออ
“ทวิชา เจ้า...เจ้าต่
