BOY FRIEND PART_1
963 Words
BOY FRIEND PART_1
“เฮ้! คริสตัลทางนี้”
เสียงที่คุ้นเคยดังมาจากโต๊ะที่อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่ ทำให้ฉันต้องรีบหันไปมองตามเสียงเรียก แล้วก็รู้สึกได้ว่าตอนนี้ผู้คนที่อยู่ภายในร้านต่างก็จ้องมองมาที่ฉันเป็นสายตาเดียวกัน อาจจะเป็นเพราะชุดที่ฉันใส่เรียกได้ว่าโชว์ทุกส่วนของเรือนร่างเลยก็ว่าได้ ก็คนมันแซ่บอะนะ คนก็ต้องมองเป็นธรรมดา
“จะเสียงดังทำไม เกรงใจลูกค้ากูบ้างสิ!”
พอเดินมาถึงโต๊ะฉันก็ได้ยินเสียงฮันน่าบ่นให้ไทเกอร์ที่ตะโกนเรียกชื่อฉันเสียงดังอย่างไม่มีมารยาท และไม่มีความเกรงใจลูกค้าที่เปรียบเสมือนพระเจ้าของเจ้าของร้านอย่างฮันน่าเลยสักนิด
“หยุดเถียงกันเลยนะ แล้วนี่ยังมากันไม่ครบอีกเหรอ?” ฉันถามขึ้นทันทีเมื่อเดินมาถึงโต๊ะที่มีเพื่อนๆ นั่งกันอยู่
“ไอ้ตินโทรมาบอกว่าใกล้ถึงแล้ว”
เสียงกวินพูดขึ้นเมื่อเดินมาจากหลังร้านด้วยสภาพที่ไม่เรียบร้อยเท่าไหร่
“มึงไปไหนมา” ไทเกอร์ถามขึ้นด้วยความอยากรู้เมื่อเห็นว่าเพื่อนหายไปนาน
“อย่าบอกนะ ว่ามึงแอบไปกินเด็กเสิร์ฟอีกอะ”
ตามด้วยเสียงของยัยเดียหรือนาเดียที่จ้องมองกวินอย่างไม่ละสายตา ต่างจากยัยรินที่เอาแต่นั่งก้มหน้าอยู่ข้างๆ ยัยเดีย สองคนนี้อยู่บ้านเดียวกัน แต่สถานะต่างกันราวกับฟ้ากับเหว สรุปง่ายๆ คือยัยเดียเป็นเจ้านาย ยัยรินเป็นคนใช้อะ เรื่องมันซับซ้อนอย่าพึ่งไปสนใจเลย ไปสนใจไอ้คนที่มันไปแอบกินเด็กเสิร์ฟก่อนดีกว่า
แต่ก็ไร้การตอบรับจากกวิน มีเพียงสีหน้าและท่าทางกวนๆ ที่แสดงออกมา ทำให้ทุกคนต่างรู้คำตอบเป็นเสียงเดียวกัน
“เชี้ยวิน! มึงจะกินเด็กเสิร์ฟร้านกูทุกคนไม่ได้นะ” ฮันน่าสาวสวยเจ้าของร้านบ่นให้กับนิสัยกินไม่เลือกของกวิน มาที่ร้านทีไรเผลอไม่ได้เลยจริงๆ
“คนหล่อก็แบบนี้แหละ จะไปที่ไหนสาวๆ ก็พร้อมพลีกายให้” กวินตอบแบบไม่คิดอะไรเลยสักนิด
เฮ้อ! ฉันหล่ะเหนื่อยใจกับเพื่อนแต่ละคนจริงๆ อ้อฉันลืมแนะนำตัวไปเลย ฉันชื่อคริสตัล เรียนอยู่ปีสองของมหาวิทยาลัยชื่อดังที่ติดอันดับต้นๆ ของประเทศ เป็นลูกสาวของนักธุรกิจชื่อดังที่ทำงานประสบความสําเร็จในหลายๆ ด้าน จนเป็นที่น่าจับตามองของสื่อต่างๆ ในช่วงนี้
วันนี้ฉันมีนัดกับเพื่อนๆ ไปเที่ยวเกาะส่วนตัวของออสติน (ที่ตอนนี้ยังไม่โผล่หัวมาเลย) สอบเสร็จแล้วก็ต้องไปเที่ยวพักผ่อนสมองกันสักหน่อย
ตอนนี้เรากำลังนั่งอยู่ภายในร้านอาหารสุดหรู ดูดีอย่างไม่มีที่ไหนเทียบติด นั่นก็คือร้านอาหารของฮันน่าเพื่อนสาวสุดเซ็กซี่ ขยี้ใจหนุ่มๆ ที่ครอบครัวทำธุรกิจเกี่ยวกับอาหาร มีร้านอาหารครอบคลุมทุกจังหวัด และยังมีบริษัทส่งออกและนำเข้าอาหาร เรียกได้ว่ารวย รวย รวย
ส่วนนาเดียสาวสวยหน้าตาจิ้มลิ้มที่ครอบครัวทำธุรกิจเกี่ยวกับผลไม้ ทั้งนำเข้าและส่งออกผลไม้หลากหลายชนิด จนบริษัทมีรายได้และกำไรในแต่ละไตรมาสสูงทะลุเป้าทุกครั้ง
สาวสวยที่นั่งอยู่ไม่ไกลชื่อไอริน เป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยพูดจากับใคร ขี้อาย ขี้เกรงใจ และยังเป็นสาวใช้ที่มาตามติดนาเดีย ถึงนางจะจนเป็นเด็กทุนของมหาวิทยาลัย แต่เราก็รักนางเหมือนเพื่อนคนหนึ่ง แม้นางจะชอบทำตัวเป็นคนใช้ก็ตาม
ส่วนผู้ชายที่เรียกชื่อฉันในตอนแรกคือไทเกอร์ ครอบครัวทำธุรกิจเกี่ยวกับด้านศัลยกรรม ที่มีคลีนิคศัลยกรรมเกือบ100สาขาทั้งในประเทศและต่างประเทศ เรียกได้ว่าสาวๆ ที่เข้าหาต่างก็หวังที่จะทำศัลยกรรมกันทั้งนั้นแหละ
ต่อมาคือกวิน หล่อ รวยไม่แพ้ใคร ดูดีทุกอย่างจนสาวๆ พร้อมพลีกายให้ทุกที่ ครอบครัวทำธุรกิจเกี่ยวกับอะไหล่รถยนต์ยี่ห้อดัง เรียกได้ว่ารวยจากรุ่นพ่อสู่รุ่นลูกกันเลยทีเดียว
และตอนนี้ทุกคนก็มากันครบแล้วขาดก็เพียงแค่เจ้าของเกาะอย่างออสติน ที่ทั้งหล่อ ทั้งรวย เรียกได้ว่ารวยโคตรๆ ครอบครัวทำธุรกิจร้อยแปดพันอย่าง แถมยังมีเกาะส่วนตัวอีกหลายเกาะ รวยจนไม่รู้ว่าจะต้องใช้เงินอีกกี่ชาติถึงจะหมด ผู้หญิงทั้งในมหาวิทยาลัยและนอกมหาวิทยาลัยต่างก็อยากได้ออสตินมาเป็นแฟนกันทั้งนั้น รวมถึง…
“นั่นไง! ไอ้ตินมาแล้ว”
เป็นเสียงไทเกอร์ที่พูดขึ้น ทำเอาเพื่อนๆ หันไปมองคนที่มาใหม่อย่างพร้อมเพรียงกัน และยังมองด้วยสายตางงๆ กับสิ่งที่เห็น
“ไหนว่าไปกันเฉพาะเพื่อนในกลุ่มวะ” เป็นฮันน่าที่บ่นอุบอิบเมื่อเห็นเพื่อนพาแฟนสาวรุ่นน้องมาด้วย
“เอาน่า…เรื่องแค่นี้เอง” ฉันพูดอย่างไม่ซีเรียส เพราะถึงยังไงออสตินก็เป็นเจ้าของเกาะ จะพาใครไปด้วยมันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร
“ไปกันเลยมั้ย เรือมาจอดรอแล้ว” ออสตินถามขึ้นด้วยท่าทางนิ่งๆ ตามสไตล์เมื่อเดินมาถึงโต๊ะ
“จะรออะไรหล่ะค่าบบบ” กวินพูดก่อนจะหันไปช่วยสาวๆ ถือกระเป๋าสัมภาระ
ทุกคนต่างเดินตามออสตินไปยังเรือยอร์ซส่วนตัวที่มารอรับ จากท่าเรือไปเกาะส่วนตัวคงต้องใช้เวลาเดินทางกันอีกหลายชั่วโมง…
- Writer
