พิชญุตม์ที่ออกไปหาที่เงียบๆคุยโทรศัพท์กดรับสายทันทีที่เดินออกไปถึงระเบียงด้านนอก
"ครับ"
"ดรีมโทรมากวนพิชหรือเปล่าคะ"
"เปล่าครับ คุยได้"
"ว่าแต่ตอนนี้พิชอยู่ที่ไหนคะ ดรีมได้ยินเสียงดังคล้ายเสียงเพลงเลย เดาว่าคงไม่ใช่ที่บ้าน"
"ครับ ผมอยู่งานปาร์ตี้วันเกิดข้าวฟ่าง"
"ข้าวฟ่าง? อ้อ แฟนใหม่น้ำ น่าสนุกจังเลยนะคะ" ดมิสาแบะปาก ไม่ได้นึกสนุกอย่างที่พูดสักนิด
"ครับ สนุก"
"แหม พิชก็...ดรีมแค่พูดแซว ก็นึกว่าพิชจะชวนดรีมให้ไปสนุกด้วยกันเสียอีก"
"พูดอย่างกับผมชวนแล้วดรีมจะมา" มุมปากยกยิ้ม ขยับเปลี่ยนท่ายืนอิงสะโพกกับราวระเบียง มองออกไปยังตึกสูงด้านนอก
"ก็ไม่ไปสิคะ ดรีมจะไปได้ยังไงในเมื่อเจ้าของงานไม่ได้ชวน อีกอย่างพิชก็รู้ว่าไอริณน่ะเพื่อนดรีม เพื่อนดรีมยังนอนร้องไห้น้ำตาเปอะหมอนทุกคืน แต่เพื่อนพิชกับจัดงานวันเกิดให้แฟนใหม่ ได้ยินแบบนี้ดรีมก็เจ็บแทนเพื่อนอยู่เหมือนกันนะ" มากกว่าเจ็บแทนเพื่อนคือ
