"ครับ เจอกันแล้ว"
"เจอกันแล้ว? อย่าบอกนะว่าพิชกำลังจะกลับ?" ดมิสาเอียงหน้ามองรู้ทัน ก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อพิชญุตม์พยักหน้ารับ
“ครับ”
"แสดงว่าดรีมโชคดีนะเนี่ยที่มาเจอพิชก่อน ดรีมถูกผู้จัดการเทค่ะ กำลังมองหาคนรู้จักจะขอติดรถกลับด้วย โชคดีจังที่เจอพิช ไม่ว่านะคะถ้าดรีมจะขอให้พิชแวะไปส่ง" เธอไม่ได้ถูกเท เธอแค่เทตัวเองเพื่อมาหาเขา ซึ่งมันก็คุ้ม
"ดรีมต้องไปบอกลาใครก่อนหรือเปล่า"
"ไม่ค่ะ กลับได้เลย ดรีมบอกแล้วไงว่าดรีมถูกเท"
"ครับ รถผมจอดอยู่ที่ชั้น...อาจจะต้องเดินไกลหน่อย" เพราะตั้งใจจะซิ่งตั้งแต่แรก ก็เลยไม่เอารถขึ้นไปจอดโซนวีไอพีตามที่เจ้าของงานจัดไว้ให้
“พิชนี่ยังเหมือนเดิมเลยนะคะ”
“ครับ?”
"ก็ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปีพิชก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน เมื่อก่อนไม่ชอบงานพวกนี้ยังไง ตอนนี้ก็ยังไม่ชอบอยู่เหมือนเดิม" ถึงจะไม่ได้พูดออกไปตรงๆ คนฉลาดอย่างพิชญุตม์ก็ต้องรู้ว่าเธอหมายถึงความรู้สึกของเขาที่
