เย็นวันนั้นหลังจากกลับบ้าน บิดามารดาของเธอก็ชวนดนุเดชไปรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน เธอแปลกใจไม่น้อย แต่เขาเข้ากับบิดามารดาของเธอได้เป็นอย่างดี ยิ่งบิดานั้นยิ่งคุยกันถูกคอเหลือเกิน
“เดินไปส่งอาเดชสิยายหนู” มารดาของเธอพูดขึ้น หลังจากนั่งสนทนากันอีกพักใหญ่ เมื่อรับประทานอาหารเสร็จสิ้น
“ค่ะคุณแม่” เธอเดินไปส่งดนุเดชที่หน้าบ้าน เขายังยืนอยู่ตรงนั้นเหมือนไม่อยากกลับบ้านตัวเอง
“อาเดชมีอะไรหรือเปล่าคะ”
“ใครสัญญาว่าคืนนี้”
“อาเดชน่ะ คุณพ่อกับคุณแม่อยู่นะคะ” เธอค้อนเขา
“สุดสัปดาห์นี้ไปเที่ยวกันนะ”
“ต้องขออนุญาตคุณพ่อกับคุณแม่ก่อนค่ะ”
“อาขอให้แล้ว”
“ตอนไหนคะ”
“เมื่อกี้ไง”
“ไม่เห็นรู้เลย”
“ก็ไหมเดินไปเข้าห้องน้ำ”
“แล้วคุณพ่อคุณแม่ก็อนุญาตเหรอคะ” เธอถามเขาอย่างประหลาดใจ ขนาดวิษณุท่านยังไม่อนุญาตเลย ให้คุยกันในบ้านมาหาได้แต่ต้องอยู่ในสายตา และห้ามออกไปเที่ยวกับวิษณุกลางค่ำกลางคืนด้วย แต่กับดน
