“ น้ำอุ่นพอดีไหมราชย์ ” เธอถามเสียงสั่น เขาทำเพียงพยักหน้า หลับตาพิงฝาอยู่อย่างนั้น ดีเหมือนกัน เธอจะได้ไม่ลำบากใจ เพราะต้องยอมรับว่ายามใดที่ต้องสบสายตาคู่นั้น มันทำให้เธอละลายหวิวไหวหมดเรี่ยวแรงทุกที
เธอค่อยไล่สายฝักบัวฉีดไปทั่วกายแกร่ง แต่เว้นจุดที่เป็นแผลจากลูกกระสุน พยายามมองข้ามจุดอันตราย ไม่ว่าจะเป็นลำรักอันยิ่งใหญ่ บั้นท้ายแน่นหนั่น แต่ก็ยากเหลือเกินที่จะไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับเรือนกายกำยำล่ำสันสมชายชาตรีนั้น
เธอรีบหยิบสบู่เหลวขวดเล็กที่ทางรีสอร์ทเตรียมไว้ให้ เทลงมือแล้วไล้ไปบนกายแกร่งอย่างรีบเร่ง จากใบหน้าจรดปลายเท้า แต่เมื่อถึงจุดนั้นเธอก็ข้าม ๆ ไป ก่อนที่จะบอกเขา
“ เสร็จแล้ว เดี๋ยวล้างสบู่ก่อนนะราชย์ เดี๋ยวก็ได้นอนพักแล้ว อีกแป๊บเดียว ” พลันมือใหญ่ก็ตะปบหมับเข้าที่มือเธอ ดวงตาคมที่ปิดอยู่ได้เปิดออก เธอเงยหน้าขึ้นมองก็พบแววตาฉ่ำหวานฉายประกายบา
