หลังรับประทานอาหาร เจ๊ซูซี่และลูกน้องก็ช่วยกันจัดการทำผมแต่งหน้า โดยเธอจัดการเซ็ทผมพราวพธูให้ตรงเรียบ แต่งหน้าด้วยโทนอ่อน ๆ หากเมื่อตัดด้วยชุดสีแดงบนสรีระอวบอัดเย้ายวน ใบหน้าสวยเก๋ของพราวพธูแล้ว เจ๊ซูซี่รับรองเลยว่า
“ เดินเข้าไปในงาน ตายกันเป็นแถบค่า องค์แม่มาแล้ว ! ” และพราวพธูก็ต้องยอมรับเช่นนั้นจริง ๆ เธอมองหญิงสาวที่มองกลับมาจากในกระจกอย่างน่าทึ่ง ชุดสวยแม้ไม่ใช่แบรนด์โด่งดัง ใบหน้าผมเผ้างดงามเหมาะเจาะราวกับดลบันดาลด้วยช่างทำผมแต่งหน้าจากแนวหน้าของเมืองไทย
ร่างสูงใหญ่ที่ก้าวเข้ามาด้านหลังยืนจ้องเธอจากในกระจกนิ่ง จ้องจนเธอร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
“ มาทำไม ” เธอกระชากเสียงถาม เขายิ้ม
“ ก็มาถามคุณหนูเรียบร้อยหรือยัง พร้อมจะไปแล้วหรือไม่ แต่พอดีผมตะลึงอยู่ก็เลยลืมไปหมดว่าจะเข้ามาทำอะไร ”
“ ตะลึงบ้าบออะไร มารยาทน่ะหัดมีซะมั่งนะ ”
