“นี่คุณพ่อจะขอเร็วขนาดนี้เลยเหรอคะ” ปาลิดาถามออกมาด้วยความตกใจ เพราะเธอยังไม่ได่เตรียมการที่จะเป็นคุณแม่เลยเถอะ แล้วเธอก็ไม่รู้เลยว่า เมื่อเป็นคุณแม่ขึ้นมาจริงๆ เธอจะเป็นได้มั้ย มันคือความไม่มั่นใจ เพราะเธอเองก็ไม่ได้รักเด็กด้วยสิ นั่นทำให้หญิงสาวค่อนข้างหวั่นใจไม่ใช่น้อย หน้าที่และความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ ทำให้ปาลิดาเป็นกังวลอย่างมาก
“ไม่เร็วไปหรอกครับ ก็คุณพ่อท่านเหงานี่นา” คนที้เข้าข้างพ่อตาเป็นปี่เป็นขลุ่ยเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม แน่นอนว่าพ่อตาของเขาถึงกับยักคิ้วให้ด้วยความพอใจเลยล่ะ ได้สองแรงสนับสนุนอย่างนี้ มีหวังท่านต้องสมหวังอย่างแน่นอน ปาลิดาคนเดียวจะไปขัดอะไรบิดาและสามีของเธอได้ ไม่มีทางหรอก
“ไม่เร็วไปหรอกลูก พ่อเหงาจริงๆ พี่ชายเราก็ไม่รู้จะได้ออกมาตอนนี้ แล้วพ่อก็ต้องนั่งเหงาอยู่บ้านคนเดียวแบบนี้เหรอ แต่ถ้ามีหลานมาให้พ่อเลี้ยง แค่นั้นพ่อก็หายเหงาแล้ว” ผู้เป็นบิดาพยายามหว่านล้อมบุต
