ถึงเวลาต้องจาก...2

654 Words

“คุณกลับเถอะนะคุณภูษิต วันนี้คุณพ่อไม่พร้อมที่จะคุยกับคุณหรอก อย่าดื้อดึงไปเลยนะคะ” ปาลิดาเอ่ยปากไล่ภูษิตอีกครั้ง เธอรู้นิสัยบิดาของเธอดี ไม่ว่าชายหนุ่มจะพยายามแค่ไหน ถ้าหากว่าท่านบอกว่าไม่ก็คือไม่ ต่อให้ถูกซ้อมจนตายก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา “ไม่ ผมจะอยู่ตรงนี้เพื่อพิสูจน์ให้พ่อคุณเห็นว่า ผมต้องการที่จะดูแลปกป้องคุณตลอดชีวิต” ภูษิตเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด เขาไม่อยากจะเป็นผู้ชายขี้ขลาด ที่ถอยออกไปโดยที่ไม่พยายามทำอะไรเพื่อหญิงสาวเลย “คุณกลับไปก่อนนะคะ คุณพ่อไม่ใช่คนที่จะยอมใจอ่อนอะไรง่ายๆ” ปาลิดาพยายามดึงร่างสูงของเขาที่กำลังคุกเข่าอยู่ให้ออกไปจากตรงนี้ เธอไม่อยากเห็นเขาถูกซ้อมตายอยู่ตรงหน้า “ถ้ามันไม่ยอมไปก็ปล่อยมันสิลูก ต่อไปนี้มันจะไม่ใช่แค่หมัดแล้ว ปืนพ่อนี่แหล่ะจะกรอกปากมันเอง” คุณปารณกล่าวกับปาลิดาด้วยความโมโห ท่านเข้าไปดึงร่างของบุตรสาวออกมา ในขณะที่ปลายกระบอกปืนก็จ่อไปที่ศีรษะของชายหนุ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD