ลิขิตรักยอดดวงใจ

คนโรคจิต...1

ภูษิตหน้าหงายเพราะแรงฟาดของหญิงสาว เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก เพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าทำแบบนี้กับเขา จากที่เขาแค่จะเย้าแหย่เธอเล่นเท่านั้น แต่ในเมื่อเธอกล้าทำแบบนี้กับเขา เขาก็คงไม่ปล่อยเธอกลับไปง่ายๆหรอก

“เธอคิดว่าเธอเป็นใคร ถึงกล้าทำแบบนี้กับฉัน” ภูษิตเอ่ยเค้นเสียงออกมาด้วยความไม่พอใจ ก่อนที่ใบหน้าคมสันของเขาจะบดบี้ริมฝีปากหนาลงที่ริมฝีปากเล็กด้วยความรุนแรง หญิงสาวดิ้นรนขัดขืนจากสัมผัสอันรุนแรงของเขา ตอนนี้น้ำตาของเธอเริ่มคลอออกมาด้วยความเจ็บช้ำใจ นี่เธอกำลังหนีเสือปะจระเข้อยู่เหรอ แล้วที่สำคัญเธอจะหนีรอดไปจากเขาได้อย่างไร ในเมื่อตอนนี้เธออยู่บนรถของเขา แค่คิดน้ำตาของหญิงสาวก็เริ่มไหลเอ่อออกมามากขึ้น

ชายหนุ่มบดบี้ดูดกลืนความหอมหวานจากเรียวปากเล็กจนพอใจ ก่อนที่เขาจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระ ปาลิดาได้แต่มองหน้าชายหนุ่มด้วยแววตาชิงชัง

“สารเลว!!” หญิงสาวสบถใส่หน้าชายหนุ่มด้วยความไม่พอใจอย่างที่สุด

“เธอกล้ามากที่มาตบหน้าคนอย่างฉัน ถ้างั้นก็เตรียมรับมือกับการกระทำของเธอด้วยแล้วกัน” ภูษิตเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจอย่างที่สุด

“คุณไม่พอใจฉันก็ปล่อยฉันไปตามทางของฉันสิ ไม่ต้องมายุ่งกับฉันได้ยินมั้ย” ปาลิดาตะคอกใส่ชายหนุ่มด้วยความเหลืออด

“คงจะไม่ได้หรอกนะคนสวย ไม่เคยมีใครกล้าตบหน้าผมแบบนี้ คุณจะได้สิทธิพิเศษแบบที่ไม่เคยมีใครได้รับเลยแหล่ะ” ภูษิตเอ่ยเสียงเย็นซึ่งทำให้ปาลิดารู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

“แกมันชั่ว ฉันไม่น่าซวยมาเจอคนอย่างแกเลย” ปาลิดาร้องไห้ด้วยความเสียใจ เธออยากจะหนีไปให้พ้นคนเลวๆแบบเขา แต่ตอนนี้ดูท่าแล้วว่าผู้ชายคนนี้คงไม่มีวันปล่อยเธอไปอย่างแน่นอน

“สรรเสริญกันเข้าไป คุณจะได้รับบทเรียนจากการกระทำครั้งนี้ของคุณอย่างแน่นอน ผมสัญญาด้วยเกียรติของผม” ภูษิตเอ่ยด้วยแววตาที่แข็งกร้าว เขาไม่ต้องการให้ใครมาลบหลู่เกียรติของเขา ซึ่งตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครกล้าตบหน้าเขาเลยสักครั้ง ผู้หญิงคนนี้บังอาจมากเกินไปแล้ว เขาสมควรจะสั่งสอนให้เธอได้รู้ว่า ไม่ควรมาดูหมิ่นเกียรติคนอย่างภูษิต

“ปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้นะไอ้ทุเรศ” ปาลิดาเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรังเกียจ

“คงยากแล้วแหล่ะ เพราะสวรรค์กำลังรอเราอยู่” ภูษิตยิ้มเยาะให้กับหญิงสาว

“หมายความว่ายังไง?” ปาลิดาหันขวับไปถามชายหนุ่มทันที

“ผู้หญิงกับผู้ชายเวลาอยู่ด้วยกันเขาทำอะไรล่ะ” ภูษิตยิ้มมุมปากขึ้นมาหลังจากที่จ้องตาที่กำลังหวาดกลัวราวกับลูกนกหลงรังของหญิงสาว