68
นมรสสตรอว์เบอร์รี
ภาคิณมองปั้นแป้ง แค่แวบตาเดียวก็รู้ว่าเธอยังเป็นกังวล มือที่จับช้อนเขี่ยข้าวไปมา ในสมองของเธอตอนนี้กลัวอีกแล้ว ถ้าพวกมันกลับมาอีก เธอเป็นห่วงป้าเล็ก เป็นห่วงคนรอบข้าง
ไม่อยากให้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับลุงจินเกิดขึ้นซ้ำสอง
"ป้าเล็กครับ จะรบกวนไหมถ้าผมจะให้บอดี้การ์ดเฝ้าเวรยามตลอดทั้งคืน"
ปั้นแป้งมองหน้าภาคิณทันที เขาเข้ามาอยู่ในหัวเธอรึไงถึงรู้ว่าคิดอะไรอยู่
"ทำไมเหรอคุณภาคิณ? กลัวป้าเป็นอันตรายเหรอ?"
"ครับ อะไรไม่แน่นอน หรือป้าเล็กอยากได้บ้านใหม่อยู่ในโครงการที่มีความปลอดภัยกว่านี้บอกผมได้นะครับ"
ป้าเล็กถอนหายใจ... อยู่ที่นี่สบายดีอยู่แล้ว ไม่อยากรบกวนภาคิณ อีกอย่างบ้านหลังนี้ยังเหลือความทรงจำของตัวเองกับลุงจิน ตามประสาคนแก่ที่ผูกพันกับความดั้งเดิมไม่อยากย้ายไปไหนอยู่แล้ว
"ป้าไม่ย้ายหรอก ถ้าอยากให้บอดี้การ์ดมาเฝ้าเวรยามป้าสะดวกกว่านะ แต่ขอไม่เยอะนะป้าเขิน ฮ่า
