เช้าวันต่อมา
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอคุณป๋านอนอยู่ข้างๆ แล้ว ก็เป็นปกตินั่นแหละที่คุณป๋าจะตื่นก่อนในทุกเช้า
แกร็ก! เสียงประตูเปิดเข้ามาพร้อมกับร่างของคุณป๋าที่เดินมานั่งลงบนเตียงข้างๆ กับตัวฉันที่นอนอยู่ บ่นถึงยังไม่ทันจะจาดคำก็โผล่มาซะแล้ว
คุณป๋าก้มลงมาประทับจูบลงบนหน้าผากของฉันอย่างแผ่วเบาพร้อมกับพูดเสียงหวาน
“เมื่อคืนหลับสบายมั้ย ^_^”
แปะ! ฉันตีแขนคุณป๋าเบาๆ ทำให้คุณป๋ายิ้มออกมาอย่างชอบใจ
“หลับสบายอะไรล่ะคะ กว่าจะได้นอนเกือบเช้า ไม่ต้องมายิ้มเลยนะ” ฉันพูดค้อน ก็เมื่อคืนนะสิคุณป๋าไม่รู้ไปหื่นมาจากไหน
“ฉันทำอาหารเช้าไว้ให้แล้ว ลุกขึ้นไปอาบน้ำล้างหน้าสิจะได้ลงไปกินข้าวพร้อมกัน”
“มีพ่อครัวไว้ทำไมคะ ?” ที่ฉันถามแบบนี้ก็เพราะส่วนมากคุณป๋าจะเป็นคนทำอาหารให้ฉันกิน
“อยากทำให้เมีย”
“เข้าใจแล้วค่ะคุณพ่อ ^_^” ฉันแซวแล้วยิ้มหวาน แต่ถูกคุณป๋าจ้องหน้าด้วยสายตาที่ดุดัน ก่อนตะบอกเสีย
