เย็นวันนี้ผมต้องทำงานส่งอาจารย์ เลยไม่ได้ไปดักรอเธอที่คณะตามที่บอก ตอนนี้เธอหลบหน้าผม ไม่รู้ไปอยู่กับใคร คอยดูนะอย่าให้เจอ!
ตืด ตืด ตืด เสียงมือถือของหญิงสาวดังขึ้น เป็นป้าแอนที่โทรมาจากอังกฤษ
“ผักบุ้ง...ช่วยไปดูที่บ้านป้าให้หน่อย คนสวนป้าเขาไม่สบายน่ะ หนูช่วยเอาบิลค่าน้ำค่าไฟไปจ่ายให้ป้าหน่อยได้ไหม และฝากรดน้ำต้นไม้ที่ป้าปลูกเอาไว้ให้ด้วยนะกุญแจบ้านอยู่ในตู้จดหมาย คนสวนป้าเอาไปใส่ไว้ให้เมื่อเย็น”
“ได้ค่ะ”
หลังจากเลิกเรียนฉันก็ลงมาจากคณะ ป้าแอนก็โทรมาหาพอดี
ดีนะที่รถของผู้ชายเลวนั่นไม่ได้จอดอยู่ ก็คงจะไปรับส่งพี่บีแล้วล่ะมั้ง
ฉันนั่งแท็กซี่มาที่บ้านป้าแอน ทำธุระทุกอย่างเรียบร้อยตามที่ป้าแอนบอก แต่ฉันนึกขึ้นมาได้ว่ามหาลัยคริสเขาอยู่แถวนี้
“โหล...คริสอยู่ไหนเหรอ?”
“เตะบอลอยู่ในมหาลัยครับ....”
“เดี๋ยวเราไปหานะ” พอได้ยินแบบนั้นชายหนุ่มหน้าลูกครึ่งเกิดอาการดีใจอย่างออกนอกหน้า เยสๆๆๆ
