"อยากนั่งเหรอ พี่จัดการให้ครับ"
เขาเดินไปพูดอะไรกับเจ้าของร้านสักพักใหญ่ๆ ไม่นานร่างสูงก็เดินกลับมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี
"ยิ้มอะไรคะ"
"ป่ะ" เขาจับมือเล็กไว้แน่นก่อนจะเดินนำไปที่กระเช้าซึ่งตอนนี้เจ้าของร้านเขาได้หยุดมันให้เธอและเขาได้ขึ้น ทั้งสองขึ้นมานั่งได้สำเร็จ สิงห์เอื้อมมือไปล็อคประตูกระเช้าไว้เพื่อความปลอดภัย คนสองคนนั่งตรงข้ามฝั่งจ้องตากันอย่างเงียบๆ
"อย่าจ้องหน้ากันแบบนั้นสิคะ"
"ทำไมครับ เขินพี่หรอ..."
"เปล่าค่ะ...โอ๊ะ ดูนู้นสิคะ วิวสวยมากกก"
เมื่อเห็นคนตรงหน้าตาเป็นประกาย เขาก็ยิ้มตามอย่างอดไม่ได้จริงๆ เธอสดใสแม้ว่าจะผ่านเรื่องร้ายๆมา เขาจึงรู้สึกเอ็นดูเธอและอยากดูแลทะนุถนอม เสียงเพลงเปิดคลอเบาๆ ทำให้ทั้งสองรู้สึกผ่อนคลาย หญิงสาวสูดอากาศเข้าปอดเมื่อกระเช้าเริ่มหมุนไปเรื่อยๆ
"ตื่นเต้นเป็นเด็กเลยนะเรา"
"ตอนเด็กไม่ได้มาเที่ยวแบบนี้นี่คะ"
"หรอ...ไว้พี่จะพามาบ่อยๆน
