ตอนที่ 12
นาฬิกาติดผนังในห้องนอนบ่งบอกเวลา 17.00 น. เตชินลืมตาขึ้นช้าๆ มองใบหน้าสวยหวานที่ซบอยู่บนแผงอกของเขาอย่างอ่อนโยน ความอบอุ่นจากร่างกายของเธอทำให้เขารู้สึกสุขใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมานานแสนนาน เขากดจูบลงบนหน้าผากเนียนเบาๆ ก่อนจะกระซิบเรียกเธอด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม
“ตื่นได้แล้วที่รัก” เขาหอมแก้มเธอเบา ๆ ในขณะเรียก โรสจรินทร์ขยับตัวเล็กน้อย เปลือกตาบางค่อยๆ ลืมขึ้นช้าๆ ดวงตาคู่สวยสบเข้ากับดวงตาคมของเขา ความรู้สึกอายแทรกเข้ามาในใจเมื่อนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แถมตอนนี้ร่างของเธอก็เปลือยเปล่าในอ้อมกอดของเขา
“อาบน้ำก่อนไหมจะได้สดชื่น เดี๋ยวผมจะพาคุณไปซื้อของแล้วเราทานอาหารเย็นกัน”
“ที่ไหนคะ” เธอถามเสียงแผ่ว
“ก็ที่ห้างไง” เตชินตอบพร้อมรอยยิ้ม
“เย็นแล้ว เดี๋ยวฉันคงต้องรีบกลับ” โรสจรินทร์เอ่ยเบาๆ ความกังวลฉายชัดในแววตา เตชินทำตาละห้อย ยังไงครั้งนี้เขาก็ไม่ยอมให้เธอได้หลุดมือไ
