*** เรื่องนี้เป็นรุ่นลูกของแก๊งมาเฟียทั้งหลายนะคะ เนื้อหาไม่ได้ต่อเนื่องกันเสียทีเดียว แต่เป็นจักรวาลสามีมาเฟียเหมือนกัน***
ตอนที่ 1 กลางมหาสมุทร
กลิ่นสาบเหม็นอับเพราะความชื้นสะสม กระตุกให้ประสาทสัมผัสส่วนอื่นของผมค่อย ๆ ตื่นขึ้นจากหลับใหล หากแต่เมื่อเปลือกตานั้นขยับยกขึ้น มันกลับไม่มีภาพใด ปรากฏต่อสายตา นอกจากม่านฉากสีดำอันหนาทึบ ผมสั่งการให้เปลือกตาขยับกะพริบขึ้นลงถี่ ๆ แต่ยังมีเพียงความมืดเท่านั้นที่ผมมองเห็น ไม่เพียงแค่การมองเห็นอันผิดปกติ แต่ทั้งมือ เท้า แขน ขา มันถูกมัดไว้ด้วยเชือกอย่างแน่นหนา
“นี่มันอะไรกันเนี่ย!”
ผมพยายามสลัดใบหน้าไปมาเพื่อเรียกคืนสติ สายตาพยายามมองฝ่าความมืดอันน่าอึดอัดไปรอบด้าน หากแต่รูม่านตานั้น ยังไม่อาจจับภาพวัตถุใดได้ สติอันกระเจิดกระเจิงเตลิดหาย ถูกผมรวบรวมกลับเข้ามา พร้อมความทรงจำอันกระท่อนกระแท่น แหว่งวิ่นขาดหายไม่ปะติดปะต่อ
ความทรงจำครั้งสุดท้าย ผม
