ตอนที่ 23 เข้าได้หรือเปล่า
“ถ้าผมนอนกับคุณ ผมจะปลอดภัยจากคนพวกนั้นใช่มั้ย” ผมเงยหน้าขึ้นไปสบตากับฝรั่ง ที่มีอำนาจสั่งให้ทุกคนลุกจากเก้าอี้ได้ โดยไม่มีใครกล้าขัด
“บนเรือลำนี้ อะไรที่เป็นของฉัน จะไม่มีใครกล้าแตะต้องมันเด็ดขาด”
ผมเหลียวมองข้ามหัวไหล่ตัวเองกลับไปด้านหลัง เห็นทุกคนกำลัง ทยอยเดินออกไป ก่อนที่ประตูบานใหญ่จะถูกดึงให้ปิดลงอย่างเดิม ความกลัวมากมายที่เกิดขึ้นภายในใจค่อย ๆ คลายตัวลงอย่างช้า ๆ
“ผมกลัว...” หน้าผากแตะพิงลงไปกลางแผงอก ลมหายใจหอบหนึ่ง ถูกสูดลึกกลับเข้าไปภายในช่องอก เหมือนพยายามรวบรวมสติและความกล้า ระงับอาการสั่นกลัวที่แสดงออกมาเวลานี้
“นายชื่ออะไร?” เสียงทุ้มนุ่มนวลถามกลับมา
“ศศิณ”
“นายบอกว่าไม่ใช่เด็กขายบริการ ถ้าอย่างนั้นนายขึ้นมาบนเรือลำนี้ได้ยังไง”
“ผมไม่รู้”
“ไม่รู้อย่างนั้นเหรอ”
“ผมไม่รู้จริง ๆ นะ พอตื่นขึ้นมา ผมก็นอนอยู่ในตู้คอนเทนเนอร์แล้ว จากนั้นคนพวกนั้
