ตอนที่ 7 โดนทำโทษ 1/2
1396 Words
หลังจากวันนั้นที่เมษาเจอมีนาอยู่กับอีริคในห้างสรรพสินค้า เธอแอบสืบจนรู้ว่ามีนาทำงานที่บริษัท RIC electronics เธอมาดักรอมีนาหน้าบริษัทรอเวลาจนมีนาเลิกงานเพราะอยากสะกดรอยตามไปที่บ้านของอีริค เมื่อเมษาเห็นมีนาขึ้นรถประจำทางกลับบ้านก็ขับตามมาจนเห็นเธอเดินเข้าบ้านทรงโมเดิร์นสีเทาเข้มหลังใหญ่ บ้านหลังนี้ตั้งอยู่ห่างจากบ้านหลังอื่นๆพอสมควร ทำให้มีความเป็นส่วนตัวสูง เธอขับรถมาหยุดที่หน้าบ้านก่อนที่จะลงไปกดกริ่งและยืนรออยู่ครู่หนึ่งมีนาก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งออกมาจากบ้านเพราะคิดว่าเป็นรถของอีริค แต่เมื่อเห็นคนที่ยืนรออยู่หน้าบ้านทำให้มีนาตกใจมากเมื่อเห็นว่าคนที่ยืนอยู่ตรงนี้คือเมษาน้องสาวของเธอเอง
"น้องเมย์มาได้ยังไง"
"เมย์และคุณพ่อคุณแม่เป็นห่วงพี่มินไงคะ เลยให้เมย์มาดูว่าพี่เป็นยังไงบ้าง"
"พี่สบายดี ถ้าไม่มีอะไรแล้วเมย์กลับไปก่อนเถอะนะเดี๋ยวคุณอีริคกลับมาเขาจะดุเอา"
"ดุเรื่องอะไรกันคะ แค่น้องเป็นห่วงพี่แวะมาเยี่ยมพี่ไม่เห็นจะต้องดุเลยนี่คะ"เมษาทำหน้ามึนใส่มีนา
"นะเมย์ถือว่าพี่ขอร้องนะ เมย์กลับไปก่อนเถอะ"
ยังไม่ทันที่สองพี่น้องจะคุยกันเรียบร้อยรถของอีริคก็วิ่งเข้ามาจอดในบ้าน ทันทีที่ลงจากรถเขาก็ขมวดคิ้วและทำสีหน้าไม่ชอบใจนักที่มีคนนอกมาอยู่ที่บ้านเขา เพราะอีริคหวงความเป็นส่วนตัวมากขนาดแม่บ้านหรือคนสวนเขายังให้มาทำงานแค่ช่วงกลางวันแล้วก็กลับ
"ใคร"อีริคขมวดคิ้วถามมีนาทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าผู้หญิงคนนี้คือเมษาน้องสาวของมีนา แต่เพราะอยากรู้ว่าเธอมาที่บ้านเขาเพื่ออะไรจึงทำเป็นไม่รู้จัก
"สวัสดีค่ะ เมษาค่ะเป็นน้องสาวพี่มิน พ่อกับแม่เป็นห่วงเลยให้เมย์มาเยี่ยมพี่ค่ะ"
"คุณบอกที่อยู่บ้านผมให้คนอื่นรู้หรอ"
"เปล่านะคะ มินไม่รู้ว่า..."
"แหมพี่มินไม่เห็นต้องโกหกเลยค่ะ พี่เป็นคนบอกให้เมย์มาหาเองนี่คะ"เมษาได้โอกาสรีบใส่ความมีนาทันที
"ช่างเถอะ ไหนๆก็มาแล้วนี่เข้าไปคุยกันในบ้านก่อนสิ"อีริครีบตัดรำคาญชวนทั้งสองสาวเข้าบ้าน แม้ใจจริงจะไม่อยากต้อนรับผู้มาเยือนก็ตาม
"พาน้องเธอไปนั่งที่ห้องรับแขกสิ"อีริคหันไปบอกมีนาเมื่อเดินเข้าบ้านมาแล้ว
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวมินพาน้องไปคุยที่ห้องดีกว่าค่ะ ไม่อยากรบกวนคุณ"
"รบกวนอะไรกันคะพี่มิน คุณอีริคอุตส่าห์ชวนแล้วถ้าไม่ไปจะเสียมารยาทนะคะ"เมษาพูดจบก็เดินไปนั่งรอมีนาที่ห้องนั่งเล่นทันที
"เตรียมน้ำอุ่นไว้ให้แล้วใช่มั้ย"อีริคถามมีนาเมื่ออยู่กันสองคน
"ยังค่ะ คุณรอมินแป๊บนึงได้มั้ยคะมินจะรีบไปเตรียมให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ"มีนารีบเดินขึ้นไปข้างบนเพื่อเตรียมน้ำอุ่นให้เขาแช่โดยไม่ได้บอกเมษาที่นั่งรออยู่ที่ห้องนั่งเล่น เพราะเธอกลัวอีริคจะโมโหจนพาลไปถึงน้องสาวเธอด้วย
เมื่อเตรียมน้ำอุ่นเรียบร้อยแล้วขณะที่เธอกำลังเปิดประตูออกจากห้องน้ำมาก็เห็นอีริคยืนกอดอกพิงผนังรอเธออยู่ในห้องนอน เธอตกใจไม่น้อยที่เห็นเขาอยู่ตรงนี้เพราะปกติตอนที่เธอเตรียมน้ำอุ่นให้เขา เขาจะรออยู่ที่ห้องนั่งเล่นหรือไม่ก็ห้องทำงานรอจนกว่าเธอจะไปเรียกเขาถึงจะเดินมา แต่วันนี้เขากลับเข้ามารอเธอในห้อง เมื่อต้องอยู่กันสองคนในห้องนอนทำให้มีนาประหม่าจนทำตัวไม่ถูก
"บอกมาว่าเธอได้บอกที่อยู่ให้น้องสาวเธอรู้รึเปล่า"
"ใครบอกก็ไม่สำคัญหรอกค่ะ แต่มินสัญญาว่าจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบวันนี้อีก ต่อไปถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากคุณมินจะไม่เปิดประตูบ้านให้คนนอกเข้ามาค่ะ ครั้งนี้มินขอโทษจริงๆค่ะ คุณจะให้มินทำอะไรเป็นการไถ่โทษก็ได้ค่ะ"
"ทำอะไรก็ได้งั้นหรอ"อีริคเดินเข้ามาใกล้เธอจนมีนาถอยไปจนติดประตูห้องน้ำ
"ถ้าเป็นสิ่งที่มินทำได้มินก็จะทำค่ะ"
"หึ จำคำพูดของตัวเองเอาไว้ให้ดี ไปคุยกับน้องคุณได้แล้วผมให้เวลายี่สิบนาที"
"คะ"มีนาที่ตอนนี้ใจเต้นแรง หน้าแดงก่ำจากการกระทำของเขาเมื่อครู่รีบเดินลงมาหาเมษาที่นั่งรออยู่ข้างล่าง
"นี่พี่หายไปไหนมาเรียกตั้งนานก็ไม่ตอบ"
"เมย์มีธุระอะไรรีบพูดมาเถอะพี่มีเวลาแค่ยี่สิบนาทีต้องรีบไปทำงานบ้านต่อ"
"พี่อยู่กับคุณอีริคแค่สองคนหรอ"
"ใช่"
"เขาให้พี่ทำอะไรบ้าง"
"งานบ้านทุกอย่าง งานอื่นๆแล้วแต่เขาจะสั่ง"
"แต่พี่ก็ดูสบายดีนี่นา งานไม่หนักใช่มั้ย"
"พี่อยู่ได้"
"แล้วเขามีแฟนรึยัง"
"เรื่องส่วนตัวของเจ้านายพี่ไม่รู้หรอก"
"นี่ก็ค่ำแล้วพี่ว่าเมย์กลับไปก่อนเถอะนะ"
"ไม่ยังไม่อยากกลับ พึ่งเจอสุดหล่อแค่แป๊บเดียวเอง คนอะไรทั้งหล่อ ทั้งเท่ มีเสน่ห์สุดๆแถมยังรวยมากอีก"เมษาดึงดันไม่ยอมกลับจะรอเจออีริคให้ได้
อีริคที่คิดว่าเมษากลับบ้านไปแล้วเมื่ออาบน้ำเสร็จจึงลงมาข้างล่างเพื่อทานมื้อเย็น เมื่อเขายังเห็นเมษานั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่นจึงเดินเข้าไปถามมีนาที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัวด้วยท่าทีขุ่นเคือง
"ผมบอกว่าให้เวลาแค่ยี่สิบนาทีไม่ใช่หรอ ทำไมน้องสาวคุณถึงยังอยู่ที่นี่"
"เธอยืนยันจะรอพบคุณก่อนค่ะเลยยังไม่กลับ"
"ผมบอกคุณแล้วใช่มั้ยคุณก็ยังไม่ทำตามคำสั่งของผม เดี๋ยวผมจัดการเรื่องนี้เสร็จจะมาคิดบัญชีกับคุณทีหลัง"อีริคมองมีนาอย่างคาดโทษ
"คุณอีริคลงมาแล้วหรอคะเมย์รอตั้งนานแหน่ะ" เมษารีบเดินเข้าไปหาชายหนุ่มเมื่อเห็นเขาเดินตรงมาที่ห้องนั่งเล่น
"คุณมีธุระอะไรรีบพูดมาได้เลย ตอนนี้เป็นเวลาส่วนตัวผมต้องการพักผ่อน"
"ไม่เห็นต้องไล่กันเลยค่ะ เมย์แค่อยากขออนุญาตมาเยี่ยมพี่มินที่บ้านบ้างได้มั้ยคะ"
"ผมไม่สะดวกครับ ถ้าคุณอยากเจอนัดเจอกันที่อื่นได้ผมไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าเป็นบ้านผมไม่อนุญาต วันนี้ที่ให้คุณเข้ามาเพื่ออยากให้รู้ว่าชีวิตของพี่คุณตอนอยู่ที่นี่เป็นยังไงบ้าง คุณจะได้บอกพ่อแม่ได้ว่าผมไม่ได้เอาเปรียบพี่สาวคุณ"
"ก็ได้ค่ะ"เมษาจำใจต้องรับคำเขาเพราะอีริคพูดเสียงดังฟังชัดพร้อมกับทำหน้าไม่เป็นมิตรนักจนเธอเองเริ่มกลัว
"ถ้าหมดธุระแล้วเชิญกลับครับ"
ทันทีที่รถของเมษาเคลื่อนออกจากบ้านไปอีริคเดินมาหาคนตัวเล็กที่กำลังทำกับข้าวอยู่ทันที
"คุณไปรอที่โต๊ะก่อนค่ะ คุณอาบน้ำแล้วตัวจะเหม็นกลิ่นอาหารเอานะคะ"
"เดี๋ยวนี้สั่งผมแล้วหรอ"
"เปล่านะคะ มินแค่กลัวว่าคุณจะตัวเหม็น ว๊าย!!คุณอีริคปล่อยมินนะคะ"
อยู่ๆอีริคก็ดึงมีนาเข้าไปกอดไว้ในอ้อมอกตัวเองทำให้มีนาตกใจมากรีบผลักเขาออก แต่ก็ไม่เป็นผลยิ่งเธอพยายามผลักเขาเท่าไหร่เขาก็ยิ่งกอดเธอแน่นขึ้นเท่านั้น
"คุณอีริคปล่อยมินเถอะค่ะ ตัวมินสกปรกเดี๋ยวทำให้ตัวคุณเหม็นไปด้วยนะคะ"เมื่อผลักเขาไม่สำเร็จเธอจึงพยายามใช้ไม้อ่อนบอกเขาแทน
- Writer
