ภายในห้องที่โรงแรม
“พี่เสือบอกว่าไทเกอร์อยู่บนดาดฟ้ามาสามชั่วโมงแล้ว” ใจ๋เข้ามาในห้องแล้วบอก เรียกความสนใจจากฉันให้หันไปมองฝาแฝดของตัวเอง แล้วตอบสั้น ๆ “อือ”
“เห็นว่ารอจ๋าย”
“ไม่ได้ขอให้รอนะ” ตกใจนิดหน่อยที่ใจ๋บอกว่าไทเกอร์รอ แน่นอนว่าฉันไม่ได้คิดจะไปเจอเขาอยู่แล้ว รู้สึกว่าระหว่างเรา มันไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วจริง ๆ ต่อให้คุยมันก็มีแต่เรื่องเดิม ๆ ที่พูดเท่าไรเหมือนเขาจะไม่มีทางเข้าใจ
“ดีแล้ว ไม่ต้องคุยให้เสียเวลา”
“ใจ๋พักผ่อนได้แล้วเจ้าสาวห้ามนอนดึกนะรู้ไหม บอกพี่เสือด้วยว่างดกิจกรรม”
“จ๋ายพูดอะไรเนี่ย” พอฉันพูดไปแบบนั้นใบหน้าของใจ๋ก็ขึ้นสีแดงเถือกแสดงความเขินออกมา
ตีสามครึ่ง ฉันตื่นมาแต่งหน้าเตรียมตัวสำหรับวันดีนั่นคือวันแต่งงานของใจ๋กับพี่เสือ
เมื่อคืนใจ๋ย้ำว่าห้ามออกจากห้องเพราะห้องข้าง ๆ คือไทเกอร์ ฉันเชื่อฟังไม่ออกไปไหน เพราะถ้าจะเจอกันมันเลี่ยงไม่ได้ก็ขอเจอในสถานที่คน
