เสียงเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเตียงที่ยวบยาบตามแรง มิลาทำเป็นไม่สนใจแต่ตกใจเมื่อมีใบหน้าของผู้ชายใจร้ายคนนั้นกำลังเอาหน้ามาหนุนที่ท้องของเธอและโอบกอดเธอเอาไว้
“อึดอัด”
“ขออยู่แบบนี้สักพักนะมิลา”
“หน้าไปโดนอะไรมา” หล่อนอดถามไม่ได้เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาแล้วเธอเห็นมีรอยฟกช้ำอยู่บนใบหน้าหน้า
“วันนี้มีหมาเข้ามากัด”
“หึ ทำไมหมาตัวนั้นถึงไม่กระชากให้หัวคุณหลุดไปเลย”
“โอ้ว! ดูท่าเมียจะรักผัวมากถึงได้อวยพรให้กันซะอย่างน่ารักแบบนี้”
มิลานิ่งไปสักพักเพราะคิดว่าเขาจะต้องโกรธแล้วชักสีหน้าใส่ แต่ทุกอย่างผิดคาดเพราะเขาส่งยิ้มให้และโอบกอดเธอเหมือนเดิม
โทมัสโอบกอดหญิงสาวเอาไว้แบบนั้น พลางนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาและเจอกับความจริงที่ค่อนข้างโหดร้าย
'แม่โกหกผมทำไม' เสียงแข็งกร้าวเอ่ยถามแม้ในใจจะร้าวรานไปแล้วก็ตาม
'แม่ไม่เคยโกหกลูกเลยสักครั้ง'
'เคนมึงเอารูปมาดิ' เคนชะงักเล็กน้อยและยื่นรูปให้กับนาย
