หลายเดือนต่อมา บริษัท A เวลา 13.30 นาที
การประชุมประจำสัปดาห์จบลงในบ่ายของวันหนึ่ง เขาเองก็กำลังเก็บเอกสารที่ใช้ในการประชุม วันนี้เลิกประชุมเร็วหน่อยและเขาก็จะรีบกลับห้องด้วยเพราะเมื่อครู่พึ่งทักไปบอกน้องอัยย์ว่าเขากลับเร็ว แต่เดินออกจากห้องประชุมได้ไม่ถึงสามก้าว เสียงของคนเป็นแม่ก็ดังขึ้นตามหลังเขามาติดๆ
"ตาภีม ช่วงนี้มีอะไรพิเศษหรือเปล่า ฮืม?"
เขาชะงักปลายเท้าพร้อมกับเอี้ยวตัวหันไปคุยกับคนเป็นแม่ทันที แม่ของเขาส่งยิ้มให้พลางกอดอกมองเขาอย่างคาดหวังคำตอบ
"ครับ?"
เขาเลิกคิ้วเป็นเชิงถามไถ่ ช่วงนี้เขาไม่ค่อยได้คุยกับแม่นัก ต้องบอกว่าเลี่ยงที่จะคุยมากกว่า
เพราะเวลาคุยกับแม่ทีไร คนเป็นแม่มักจะลากเข้าเรื่องหาคู่ให้ตลอด ซึ่งเขามักจะเลี่ยงคำตอบอยู่เสมอ
"ช่วงนี้ลูกดูมีชีวิตชีวากว่าเมื่อก่อน แม่แค่แปลกใจที่ลูกหน้าตาสดชื่นขึ้น ลูกหน้าใสขึ้นน้า ไปทำอะไรมา ฮืม?"
แม่ทำสีหน้าทะเล้นใส่ แต่เขานี่สิ
