"อัยย์ก็ไม่ได้อยากให้พี่เสร็จตอนนี้..."
เรียวคิ้วของเขาเผลอขมวดเข้าหากันทันที ตอนนี้รู้แล้วว่าเธอกำลังจะแกล้งเขา...
"ดื้อเหรอ"
เขากระซิบบอกเธอลอดไรฟัน ไม่ได้โกรธหรืออะไร แค่มันเขี้ยวจนอยากทำให้เธอทรมานเหมือนเขาในตอนนี้
น้องอัยย์เจอดีแน่...
พึ่บ!
ไม่รอให้คนตัวเล็กยิ้มนานกว่านี้ วงแขนแกร่งกลับรวบคนตัวเล็กขึ้นจากพื้นก่อนจะตวัดร่างแบบบางนอนราบไปกับฟูกโซฟาตัวยาว ก่อนที่เขาจะคร่อมอยู่เหนือร่างเล็ก ดวงตาคู่คมมืดดำขึ้น เขาใช้จังหวะเมื่อครู่สลัดกางเกงวอร์มที่รู้สึกว่าเกะกะของตัวเองออก
ในเมื่อเธอวอนจะโดน 'เอา' เขาก็ไม่ขัด เดี๋ยวจะสอนว่าอย่ามาปลุกด้านมืดที่เขาพยายามจะกลบมันไว้ตลอด 4 ปีที่ผ่านมา
คนตัวเล็กหน้าเหวอเล็กน้อย คงไม่คิดว่าจะโดนเขาจู่โจมได้รวดเร็วขนาดนี้ แต่ไม่ทันที่จะได้ตั้งตัวใดๆ ริมฝีปากเขากลับกดลงบนริมฝีปากแดงเจ่อของเธอด้วยแรงระดับหนึ่ง
เมื่อจูบจนพอใจก็ผละออกมามองใบหน้าสวยที่หยาด
