"พี่จะรอนะ... อยากทำเรื่องแบบนั้นกับเราเหมือนกัน ตอนนี้พี่ยังกังวลอยู่แต่เราอย่าพึ่งถอดใจจากพี่เลยนะ พี่เองก็จะพยายามในส่วนของพี่..."
อ่า... เขาพูดแบบนี้แล้วเธอจะไปไหนรอด ก็อยากได้เขาเหมือนกันนั่นแหละ
ใบหน้าหล่อก้มลงก่อนจะจรดริมฝีปากลงบนแก้มเธอจากทางด้านหลังเบาๆ ก่อนจะกระซิบด้วยน้ำเสียงหวานๆ อีกครั้ง
"ฝันดีครับ อัยย์"
แก๊ก แก๊ก
"แกเป็นอะไรยัยอัยย์ นั่งกัดเล็บตัวเอง อี๋~ สกปรก"
ยัยฟ่างทำสีหน้ายี้ใส่เธอแบบไม่จริงจังมากนัก
ตอนนี้เลิกเรียนแล้ว เธอกับข้าวฟ่างเลยลงจากคลาสมานั่งกันใต้ตึกคณะด้วยกัน
"กำลังเครียด"
เธอบอกเพื่อนไปพลางถอนหายใจออกมาอย่างหนัก เมื่อนึกไปถึงเรื่องที่ต้องทำให้เธอเครียดแบบนี้
"ถ้าเครียด เขาบอกให้ช่วยตัวเอง แปลว่าช่วงนี้ไม่ได้ช่วยตัวเองอะดิเลยเครียด"
"...."
คนตัวเล็กเงียบไปเพราะช่วงนี้แทบไม่ได้ปลดปล่อยตัวเอง มัวแต่ไปอยู่ห้องพี่ภีมจนดึกดื่นก่อนจะกลับมานอนที่ห้องตัว
