2.ให้น้องอยู่ด้วย
1160 Words
2
หลายปีผ่านไป ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ค่อยๆห่าง จากที่เด็กชายเคยไปเล่นบ้านย่าช่วงปิดเทอมก็ไม่ไป เพราะโตขึ้นก็มีเพื่อนมีอะไรให้ทำหลายอย่าง นานๆทีถึงจะไปกราบคุณย่าที จนถึงวันที่หลานสาวสุดที่รักของคุณย่าต้องเข้าไปเรียนต่อในเมืองใหญ่ คุณย่าจึงต้องหาห้องพักที่ปลอดภัยที่สุดให้หลานสาวด้วยตัวเอง
"ไม่เอานะครับ คุณย่าก็ให้น้องไปอยู่หอสิ"ชายหนุ่มโวยวายเมื่อคุณย่าบุกมาถึงห้อง บอกจะให้หลานสาวที่รักเข้ามาอยู่กับหลานชายตัวเอง
"หอในเต็มแล้ว"
"หอนอกก็มีนี่ครับ"
"มันไม่ปลอดภัย รวมชายหญิง ย่าเป็นห่วงน้อง"
"คอนโดล่ะ คุณย่าซื้อเลยก็ยังได้ ปลอดภัยด้วย"ชายหนุ่มพยายามหาข้ออ้างไม่ให้น้องสาวต่างสายเลือดอยู่ด้วย
"ก็ยังไม่ปลอดภัย น้องเป็นผู้หญิงจะอยู่คนเดียวได้ไง แล้วเคยเข้าเมืองใหญ่กับเขาที่ไหน ที่นี่เหมาะสมที่สุด"คุณย่ายืนยันที่จะให้หลานสาวสุดหวงพักที่นี่ ท่านคิดดีแล้ว อยู่ที่นี่มีคนคอยดูแล ท่านก็หมดห่วง (หรือจะเป็นห่วงมากกว่าเดิม)
"แล้วอยู่กับผมมันปลอดภัยตรงไหน"ติณห์บ่นพึมพำรู้สึกท้อใจกับคนเป็นย่า เขาเคยเถียงชนะสักครั้งมั้ย
"ว่าไงนะ?"
"คุณย่าคะหนูออกไปอยู่ข้างนอกดีกว่า"หมูหวานที่กอดแขนย่าแน่น บอกเสียงอุบอิบ เพราะเธอชายหนุ่มถึงได้ไม่พอใจขนาดนี้
"เห็นมั้ยครับย่า เธอไม่อยากอยู่"
"ติณห์!"ย่ากดเสียงต่ำเรียกหลานชาย ไม่บ่อยนักที่ท่านจะใช้น้ำเสียงนี้
"...แล้วถ้าสาวๆผมมาที่ห้องล่ะทำไง"เขากลืนน้ำลายเงียบไปสักพัก ถึงค่อยๆหาเหตุผลใหม่มากล่อม
"ก็เรื่องของผู้หญิงแกสิ"แต่คุณย่าก็ไม่หลงกลหลานชาย เธอคือย่านะ เขาเป็นหลานชายคิดจะเทียบชั้นหรอ
"แล้วถ้าเพื่อนผู้ชายผมมาเต็มห้องล่ะ แบบนี้ยิ่งไม่ปลอดภัยนะครับ"
"ถ้ารู้ว่าไม่ปลอดภัยก็อย่าพามา ถ้าหลานสาวฉันเป็นอะไร คนแรกที่ต้องเจ็บคือแก"คุณย่าชี้หน้าคาดโทษ เธอรู้จักนิสัยหลานชายดี
"ย่าสองมาตรฐาน! รักแต่เด็กที่ไหนก็ไม่รู้"ประโยคหลังไม่กล้าพูดเต็มเสียงนัก เพราะรู้ว่าคนเป็นย่าไม่ชอบใจถ้ามีคนมาว่าหลานสาวว่าเป็นเด็กไม่มีพ่อแม่ เธอเลี้ยงหลานสาวมาเป็นอย่างดี ให้ความรักความอบอุ่นอย่างที่เด็กคนหนึ่งควรจะได้รับ
"โอ๊ยยย ครับๆให้อยู่ก็ได้ๆ"ติณห์ร้องเสียงหลงเมื่อย่ายื่นมือไปบิดเนื้อ โทษฐานที่ว่าหลานสาวสุดที่รัก
"ไปเลือกห้อง ให้น้องพักห้องไหน"ย่าเริ่มใช้น้ำเสียงกดดัน
พูดดีๆด้วยไม่ชอบหลานคนนี้
"ตามใจเลยครับ"บอกอย่างไม่พอใจ ยังไงเขาก็ไม่เต็มใจให้เธออยู่ซะหน่อย
"อย่าให้ย่าเลือกเอง แกจะได้ขนของออกจากห้องใหญ่ไปนอนห้องเล็กนะ"ส่งสายตาข่มขู่หลานชาย ที่เอาแต่ใจ
"ห้องฝั่งขวา"เขาเลือกห้องที่เล็กที่สุดให้
"ไปหมูหวานไปเก็บของลูก"ย่าลุกขึ้นเดินไปดูห้องที่หลานชายเลือก แล้วเธอก็ไม่ค่อยพอใจ เพราะมีห้องใหญ่กว่านี้แท้ๆ
"ย่าจะให้น้องนอนห้องฝั่งซ้าย"
"ตามใจย่าเลยครับ"ยังไงเขาก็ขัดใจไม่ได้นี่ จะทำอะไรก็ตามใจย่าเลย ไม่ต้องสนใจความรู้สึกหลานชายคนนี้หรอก
"อย่าให้ย่ารู้ว่ารังแกน้อง"ย่ากระซิบข่มขู่หลานชาย ขณะที่หลานสาวเข้าไปเก็บกระเป๋า เธอต้องข่มขู่ไว้ก่อนไม่งั้นหลานชายตัวดีของเธอได้แกล้งน้องแน่ๆ แต่ถึงจะรู้อย่างนั้น ที่นี่ก็ปลอดภัยกว่าข้างนอก
"ใครเป็นหลานแท้ๆของคุณย่ากันแน่"บ่นน้อยใจ
"เป็นทั้งสอง แต่เรามีทุกอย่าง สงสารน้องหน่อยไม่ได้รึไง ไม่ต้องกลัวว่าย่าจะรักหมูหวานมากกว่าหรอกนะ ยังไงย่าก็รักเท่ากัน"บอกอย่างรู้ทันเพราะรู้ว่าหลานชายนั้นน้อยใจ
"แต่พฤติกรรมของย่ารักหมูหวานมากกว่าชัดๆ"คนที่มองเข้ามาใครๆก็คิดว่าหมูหวานเป็นหลานสาวแท้ๆไม่ใช่เขา
"มานั่งอยู่ในใจย่ารึไง"ย่าสายหัวมองหลานชายขี้น้อยใจ โตป่านนี้แล้วก็ยังอิจฉาน้องอยู่อีก
"เสร็จแล้วค่ะคุณย่า"หมูหวานจัดกระเป๋าเสร็จก็เดินออกมาหาคุณย่าของเธอ
"งั้นย่าจะกลับแล้วนะ เป็นเด็กดีนะลูก"ท่านลุกไปกอดหลานสาว ตั้งแต่เล็กจนโตหลานสาวไม่เคยห่างจากอกเลย
"คิดถึงคุณย่า"หมูหวานบอกน้ำตาคลอกอดย่าไว้แน่น เธอรักและเทิดทูนคุณย่าที่สุด
"วันหยุดยาวก็กลับไปหาย่าบ้างล่ะ"
"ค่ะ หนูจะกลับไปนอนกอดคุณย่า"เธอติดย่ามาก ไม่รู้ห่างอกครั้งนี้จะนอนหลับมั้ย
"ดูแลตัวเองดีๆ ถ้าพี่เขาแกล้งบอกย่านะ"คุณย่าลูบหัวกระซิบบอก
"ค่ะ^^"เธอพยักหน้ายิ้มหวานให้คุณย่า
"ส่วนเราดูแลน้องด้วย อย่าให้ได้ยินข่าว"หันมาบอกหลานชายบ้าง แต่น้ำเสียงที่พูดต่างออกไป เธอคาดโทษหลานชายไว้แล้ว
"ครับ"ก็ได้แต่รับปาก ไม่งั้นได้โดนสวดอีกแน่ พ่อกับแม่ก็ช่วยเขาไม่ได้ ถ้าย่าได้พูดคำไหนคำนั้น เขาเลยขัดใจย่าไม่ค่อยได้
ทั้งสองเดินลงมาส่งย่าที่รถ ท่านต้องรีบกลับเพราะต้องไปทำธุระต่อ
"เดินทางปลอดภัยนะคะ"หญิงสาวขึ้นไปกอดลาคุณย่าบนรถอีกครั้ง ก่อนจะตัดสินใจเดินลงมายืนข้างๆชายหนุ่ม
"เดินทางปลอดภัยครับ"ชายหนุ่มโบกมือลาย่า พร้อมกับหญิงสาว
"หลานสาวคุณย่าโตมาแล้วหน้าตาแบบนี้หรอ"ทันทีที่รถคุณย่าวิ่งออกไปเขาก็คิดแกล้งยัยขี้แยของเขาทันที
"หลายชายคุณย่าโตมาแล้วหน้าตาแบบนี้หรอ"แต่เธอกลับย้อนศรแล้วสะบัดหน้าเดินหนี ไม่เหมือนตอนเด็กๆ ที่กลัวเขาจนหัวหด
"หึ! โตแล้วปากเก่งขึ้นนี่"ชายหนุ่มแค่นยิ้ม ดึงหางม้าของหญิงสาวไว้ไม่ให้เดินหนี
"โอ๊ย เจ็บนะ"เธอกุมโคนผมตัวเองไว้ หันมามองหน้าคนใจร้าย เขายังใจร้ายเหมือนเดิม นึกว่าโตขึ้นจะนิสัยดีขึ้นซะอีก
"เจ็บก็ดี เธอจะได้รู้ว่าพูดอยู่กับใคร!"เขาก้มหน้าลงไปชิดหน้าหญิงสาว พูดข่มขู่เธอ ก่อนจะปล่อยให้เป็นอิสระแล้วเดินกลับเข้าคอนโด
"หมูหวานรู้"เธอเม้มปาก ยืนมองแผ่นหลังกว้างของคุณชายของบ้าน ก่อนจะเดินตามเข้าไป
- Writer
