ดึกของวันหลังจากจบประโยคสนทนาระหว่างจิรายุและเกวลิน ภายในห้องพักผู้ป่วยกลับเงียบสงัด จิรายุนั้นเผลอหลับไปด้วยฤทธิ์ยาแก้ปวด จนมาสะดุ้งตื่นในช่วงเช้า
“อย่าไป!” จิรายุตะโกนเสียงดัง ก่อนที่ตาคมจะเปิดเปลือกตาขึ้น ด้วยใบหน้าตกใจกับฝันร้ายที่เกิดขึ้น
“เจ้านายตื่นแล้วเหรอครับ” ขันติที่ได้ยินเสียงเจ้านายหนุ่ม ต้องรีบเข้าไปดูอาการข้างเตียงด้วยใบหน้าที่ดูตกใจกับเสียงร้องเรียกดัง
“เกวลินล่ะ” จิรายุกวาดสายตามองรอบห้องพัก ไร้เงาเกวลิน จนต้องเอ่ยถามขันติด้วยความร้อนรน
“เธอลาออกไปแล้ว เจ้านายลืมเหรอครับ” ขันติเอ่ยเตือนเจ้านายตนเอง ท่ามกลางสายตาดุดันจากเจ้านายหนุ่ม
“ไปไหน? ไปเมื่อไหร่” จิรายุดั่งคนไร้สติ เอ่ยถามขันติขึ้นด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด พลันจะยันตัวลงจากเตียงเพื่อเดินทางไปยังคอนโดฯ ของเกวลิน
แต่กลับต้องชะงัก เมื่อคำตอบที่ได้รับจากขันติ ทำให้หัวใจแกร่งปวดหนึบเสมือนถูกปลายมีดกรีดลงกลางใจ
“เธอลา
