รถยนต์คันหรูขับมาจอดที่ยังลานจอดรถยนต์ของบ้านหลังใหญ่ จิรายุเดินลงจากรถยนต์ มุ่งตรงเข้าไปในบ้านที่มีครอบครัวรออยู่กันพร้อมหน้า
“จิรายุกลับบ้าน ได้แล้วเหรอ?” เพียงแค่เห็นหน้าหลานชายตัวเอง คุณหญิงประนอมจึงเอ่ยทักทายหลานชายด้วยประโยคที่เต็มไปด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
“คุณป้า สวัสดีครับ” จิรายุยกมือไหว้ป้าของตัวเอง เดินไปทิ้งตัวนั่งข้างมารดาที่นั่งรออยู่ก่อนแล้วด้วยท่าทางนิ่งเฉย
“กว่าจะมาหาป้าได้ น้อยใจจัง”
“ช่วงนี้ผมงานยุ่งมาก แทบไม่มีเวลาปลีกตัวไปไหนเลยครับ”
“งานสำคัญกว่าป้างั้นเหรอ?” คุณหญิงประนอมเอ่ยถามด้วยคำถามกระแนะกระแหน หวังให้หลานชายตอบอย่างเอาใจ แต่ดูเหมือนคุณหญิงจะคิดผิดมหันต์
“ครับ” จิรายุตอบความเป็นจริง เพราะงานสำคัญกว่าป้าตัวเองอยู่แล้ว อีกอย่างป้าของเขาก็แข็งแรงดี จนไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วงสักนิด
“จิรายุ!” คุณหญิงประนอมอุทานชื่อหลานชายตนเองเสียงดัง เบะปากออกมาด้วยอาการห
