ไม่คิดว่าภรรยาที่เขารักจะใจร้ายถึงขนาดนี้ เขาได้ยินเสียงโทรศัพท์เลยกดรับ พอได้ยินเสียงพูดของม่านฟ้าก็ตกใจ ยิ่งได้ยินเสียงกรีดร้องทำให้เขาหักพวงมาลัยรถเหยียบคันเร่งมิดกลับมาแทบไม่คิดชีวิต เขาไม่ได้ห่วงม่านฟ้า แต่ห่วงภรรยา ไม่อยากให้เธอทำความผิดร้ายแรงเช่นนี้ “พี่กระทิงฟัง ยะ... หญ้าหวานก่อน” ญารินดาเพิ่งตั้งสติได้ แต่สีหน้าเย็นชาและน้ำเสียงโกรธจัดของเขาทำให้เธอนึกน้อยใจและเจ็บปวดรวดร้าว “เห็นอยู่แล้วยังจะฟังอะไรอีก เธอฆ่าลูกและคิดจะฆ่าแม่ด้วย เธอมันใจดำอำมหิต ผิดมนุษย์มนานัก ไม่คิดว่าความเอาแต่ใจของเธอจะมากมายขนาดนี้” “แล้วพี่กระทิงล่ะ นอกใจหญ้าหวานทำไม” กริชไทอึ้งไปก่อนจะพูดตัดบทเมื่อเห็นคนในอ้อมแขนไม่ไหวอีกต่อไป เขาต้องรีบพาม่านฟ้าส่งโรงพยาลโดยด่วน “พี่จะพาม่านฟ้าส่งโรงพยาบาล ส่วนเธอหญ้าหวาน กลับไปสงบสติอารมณ์ที่บ้านเถอะ เรื่องอื่นเอาไว้ค่อยพูดกัน” คำพูดตัดรอนของเขาและตัดสินว่าเธอเ