“เตียงอยู่ไหน ฉันจะพาลูกไปนอน” ธามไม่ยอมฟังคำสั่งของหญิงสาว และไม่ยอมส่งลูกน้อยให้เธอ
“ส่งแกมา แล้วคุณก็กลับไปเถอะ ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่กีดคุณกับลูก” พุดพิชญาเอ่ยจริงจัง เขาชักจะลุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวของเธอมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเธอไม่มีทางยอมให้เขาเข้ามาได้มากกว่านี้อย่างแน่นอน
“ฉันถามว่าเตียงลูกอยู่ไหนก็ตอบดีๆ เถอะ ฉันไม่อยากทะเลาะกับเธอ” ธามไม่ได้หัวเสียแต่อย่างใด เขาพยายามใจเย็นกับเธอที่สุด และที่สำคัญเขากลัวว่าเจ้าตัวเล็กที่เขาอุ้มอยู่นั้นจะตื่นขึ้นมาท่ามกลางสงครามที่เพิ่งเริ่มต้นของบิดามารดา
“ตามมา” เมื่อเห็นสายตาของเขาส่งไปที่บุตรสาวที่กำลังหลับอยู่ ทำให้หญิงสาวไม่อาจจะยึกยักไม่ให้เขาเข้าห้องได้อีกต่อไป ท่าทางที่เธอแสดงออกมาทำให้ชายหนุ่มยกยิ้มด้วยความพอใจ ในที่สุดเธอก็ต้องยอมเขาจนได้
ร่างสูงอุ้มบุตรสาวเดินตามไป ก่อนที่จะวางบุตรสาวลงที่เตียงนอน พร้อมทั้งห่มผ้าให้ หลังจากนั้นก็เดินออกมาจา
