“ในเมื่ออะไรก็พูดมาให้จบสิ” ผู้เป็นปู่บอกหลานเสียงเข้ม บ่งบอกถึงความไม่พอใจชัดขึ้นเรื่อยๆ ส่วนหลานชายของท่านนั้นก็ต้องพยายามอดกลั้น ไม่ให้หลุดบางอย่างออกมา
“ก็ในเมื่อพุดกับน้องบุศย์กำลังเดินเข้ามาแล้วนี่ไง” ธามเอ่ยออกไปทำให้สีหน้าของผู้เป็นก็เปลี่ยนไปทันที เพราะยัยตัวเล็กของเขานั้นเกิดเมารถขึ้นมา ทั้งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน พุดพิชญาก็เลยจัดการทำความสะอาดตามเสื้อผ้าที่มันเปื้อนคราบอาเจียนของบุตรสาว ก่อนที่เธอจะเปลี่ยนชุดให้บุตรสาว เธอก็เลยเดินเข้ามาช้า แต่คนที่สร้างโอกาสแกล้งปู่ของตนเองเพราะเรื่องนี้น่ะสิ มันน่าตีจริงๆ
“นี่หมายความว่ายังไง ตกลงหลานของฉันมาใช่มั้ย” คุณธัชเอ่ยถามออกมาด้วยความดีใจ แต่หลานชายของท่านยังไม่ทันให้คำตอบกับท่าน สองแม่ลูกก็เดินจูงมืกันเข้ามา ก่อนที่คนเป็นแม่อย่างพุดพิชญาจะรีบไหว้คุณธัชด้วยความอ่อนน้อม ก่อนที่เธอจะหันมาสั่งบุตรสาวให้สวัสดีคุณธัชเหมือนกัน
“ไหว้คุณปู่ทวด
