“ไม่มีหรอกค่ะ ถ้าเป็นแม่ของเด็กก็กรุ๊ปโอ แล้วอย่างนี้จะไปหาที่ไหนล่ะคะ กรุ๊ปหายากซะด้วย” น้าสาเอ่ยออกมาด้วยความเศร้า เพราะไม่รู้ว่าจะหาใครที่มีหมู่โลหิตโอเนกาทีฟในช่วงเวลาอันสั้นนี้
“ผมกรุ๊ปเลือดโอเนกาทีฟครับ ผมให้เลือดได้” ธามเอ่ยออกมาทันที
“งั้นตามดิฉันมาค่ะ” พยาบาลเอ่ยออกมา ก่อนที่จะเดินนำหน้าชายหนุ่มไปยังห้องที่เตรียมไว้สำหรับบริจาคโลหิตในเวลาฉุกเฉินเช่นนี้
น้าสาได้แต่ไหว้ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ส่งคนมาช่วยหลานสาวของนางได้ทัน ไม่อย่างนั้นนางไม่อยากจะคิดเลยว่าหากไม่ได้เลือด อาการของเด็กน้อยอาจจะแย่ลงก็ได้
“น้าสา น้องบุศย์เป็นยังไงบ้างคะ” พุดพิชญาวิ่งเข้ามาหาน้าสาด้วยอาการเหนื่อยหอบ แน่นอนว่าเธอแทบจะเป็นลมเมื่อได้รับโทรศัพท์ว่าบุตรสาวโดนรถชน พุดพิชญาทิ้งทุกอย่างแล้วออกจากร้านอย่างเร่งด่วน เธอกลัวเหลือเกิน กลัวว่าจะสูญเสียลูกน้อยไป เธอได้แต่เฝ้าภาวนาอย่าให้ลูกน้อยเป็นอะไรไปเด็ดขาด
“
