แล้วสายตาของคามินก็เลื่อนไปหยุดที่แอ่งน้ำตรงกลางถ้ำ แสงจันทร์สาดสว่างลอดผ่านลงมาจากช่องแคบบนเพดานถ้ำอาบไล้เรือานร่างของหญิงสาวที่ยืนเปลือยเปล่าอยู่ตรงกลางวังน้ำนั่น
“นกยูง...”
คามินครางชื่อหญิงสาวออกมา เขาค่อย ๆ ขยับตัวลุกขึ้นนั่งและรู้สึกว่าความเจ็บปวดตามลำตัวหายไปเหมือนปลิดทิ้ง ถ้าไม่ใช่เพราะเวทมนตร์ของนางไม้จำแลงกายมาเป็นสาวชาวป่าแสนสวยก็คงเป็นเพราะยาเม็ดนั้น
แต่สิ่งที่ทำให้เขาเกิดความกระอักกระอ่วนขึ้นมาท่ามกลางความยินดีที่ทุเลาจากความเจ็บแล้วนั่นก็คือ เมื่อคืนนี้เขาเผลอทำในสิ่งที่เกินเลยกับหญิงสาวชาวป่าซึ่งจะว่าไปแล้วเธอคือคนแปลกหน้าสำหรับเขา
ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนโดยไม่สนใจว่าตอนนี้ร่างกายของเขาก็เปลือยเปล่าไม่มีอาภรณ์ปกปิดสักชิ้น ร่างสูงเดินไปหยุดยืนที่ขอบแอ่งน้ำก่อนจะหย่อนเท้าลงไปในวังน้ำใสกระจ่างจนเห็นพื้นเบื้องล่างและผิวน้ำสะท้อนประกายแสงจันทร์ราวกับสถานที่ในฝันยามราตรี
“นกยูง”
