“พูดอะไรของเวเนี่ย พวกเรารีบจัดของแล้วลงไปนั่งริมชายหาดกันดีกว่า” เชอรีนแกะมือของเวหาออกจากเอวเล็กของเธอพร้อมทั้งหันหน้ากลับมามองจ้องใบหน้าหล่อของแฟนหนุ่ม เธอรีบออกคำสั่งชวนเขาให้รีบจัดของให้เสร็จเพื่อที่จะได้ลงไปนั่งยังริมทะเลซึ่งเวหาก็ยอมทำตามในสิ่งที่เชอรีนพูดแต่โดยดีเขารีบเดินไปเปิดซิปกระเป๋าแล้วจัดการนำเสื้อผ้าออกมา
“งั้นเดี๋ยวเวจัดของแปบนึงนะ”
10นาทีต่อมา
ทั้งคู่เดินลงมานั่งอยู่ที่เก้าอี้ชายหาดทอดสายตามองไปยังทะเลสีสวยวิวทิวทัศน์ที่มองจากตรงนี้มันช่างดีมากลมก็เย็นสบายแดดก็ยังไม่ค่อยร้อน เชอรีนรีบสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดอย่างเต็มที่โดยที่ไม่ทันได้สังเกตเลยว่าเวหานั้นกำลังมองเธอด้วยสายตาหวานหยดย้อย
“ที่นี่สวยจัง..เวว่ามั้ย”
“อื้มสวย สั่งอาหารเลยเนอะเวหิวแล้ว” เวหาที่มองเชอรีนอยู่ก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย ‘สวย’ ในคำพูดของเขาคือหมายถึง ‘เธอ’ ซึ่งเขาไม่ได้หมายถึงวิวทะเลหรอกนะ มือหนาเอื
