"ฟิลลิป?" มิราเอ่ยชื่อของบุรุษผู้หล่อเหลาตรงหน้าหลังจากที่พยายามครุ่นคิดอย่างหนัก
"ถูกต้องครับสาวน้อย แอบน้อยใจนะเนี่ยที่จำพี่เกือบไม่ได้" สองหนุ่มสาวโผกอดกันเป็นการทักทายหลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานกว่าห้าปี
"ก็ดูพี่สิ ทำไมถึงได้หล่อขนาดนี้ดูสิสาวๆจ้องพี่กันใหญ่แล้ว" มิรากล่าวชื่นชมชายหนุ่มด้วยความจริงใจ
"มิราต่างหากที่สวยอะไรขนาดนี้ พี่เดินเข้ามาคนแรกที่นั่งเด่นเป็นสง่าอยู่นี่คือเราเลยนะ มองอยู่ตั้งนานเหมือนกันกว่าจะกล้าเดินเข้ามาทัก แถมเราทำหน้าเหมือนไม่รู้จักพี่อีกต่างหาก" ฟิลลิปบีบจมูกโด่งเชิดเป็นการแสดงออกถึงความสนิทสนม
"ขอโทษค่าา ใครจะไปคิดว่าจะเจอพี่ที่นี่ล่ะคะ ว่าแต่มาทำอะไรที่เชียงใหม่หรือคะ" มิราถามเมื่อเห็นเขาสวมชุดสูทดูเป็นทางการมากเกินกว่าจะมาท่องเที่ยงยามราตรีเช่นนี้
"จริงๆมาติด่อธุรกิจได้สามวันแล้วล่ะ แต่ชักจะติดใจที่นี่เลยจะอยู่เที่ยวสักเดือนสองเดือนถ้ามีคนใจดีเป็นไกด์ใ
