"คุณอยากจะไปที่สนามบินเลยหรือเปล่าผมจะได้ขับรถไปส่ง ที่ใจดีเนี่ยเพราะเห็นว่าคุณอยู่ต่างบ้านต่างเมืองหรอกนะ อันที่จริงผมก็เห็นใจคุณ แต่เรื่องความรักมันบังคับกันไม่ได้" น่านนทีหักพวงมาลัยจอดรถข้างทางเมื่อเห็นว่าหญิงสาวเรือนผมสีทองซึ่งอยู่ข้างกายไม่ยอมปริปากพูดอะไรสักคำ
"ถ้าคุณอยากผ่อนคลาย ผมช่วยคุณได้นะครับ" ชายหนุ่มยังคงยื่นข้อเสนอ
"ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน ฉันไม่กลับไปง่ายๆแบบนี้หรอก ไปส่งฉันที่โรงแรมเดี๋ยวนี้" แอนนาออกคำสั่งประหนึ่งว่าน่านนทีเป็นคนขับรถของเธอ
"โอเค ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจคุณ" น่านนทีไม่อยากเซ้าซี้ให้เธอด่าเขาแม้ว่าในใจจะชื่นชอบความปากร้ายของเธออยู่มากก็ตาม จึงยอมขับรถไปส่งเธอที่โรงแรมตามคำขอ
ช่วงสายแห่งฤดูหนาวกลางขุนเขาที่ยังคงมีสายหมอกอ่อนๆปกคลุมอยู่ มิราขันอาสาเป็นมัคคุเทศก์ให้สองหนุ่มชาวต่างชาติได้ชมความงามแห่งขุนเขาที่พวกเขาไม่เคยได้พบเห็นที่ไหนมาก่อน คริสโตเฟอร์แทบไม่
