เมื่อถึงวันที่ต้องเดินทางชมจันทร์โทรศัพท์บอกนายหัวว่าตอนนี้กำลังจะออกจากบ้าน เขาอวยพรให้เธอเดินทางปลอดภัยพอวางสายแล้วก็มีเงินโอนเข้าบัญชีของเธอจำนวนมากถึงห้าหมื่นบาท
ชมจันทร์ไม่รู้ว่าเงินที่เขาให้มาเพราะอะไร เพราะสงสาร เมตตาหรือเป็นค่าตัวที่เธอนอนกับเขากันแน่ หญิงสาวไม่เคยคิดจะใช้เงินของนายหัวชาวีเลยแต่เธอก็รับเอาไว้และคิดว่าจะคืนให้เขาเมื่อถึงวันที่จะต้องไปจากที่นี่จริงๆ
เธอมาท่ารถในเมืองนี้ปัทมาพรและบุหลันก็มารอก็มารออยู่ก่อนแล้วทั้ง
“คิดถึงจังไม่ได้เจอกันนานเลย” ปัทมาพรทักทายเพื่อนก่อนที่จะเดินนำหน้าบุหลันมาช่วยถือกระเป๋าเดินทันทีเมื่อเห็นชมจันทร์ลงมาจากรถโดยสาร
“จันทร์ก็คิดถึงทุกคนเหมือนกัน เราจะไปโรงแรมกันยังไง”
“ปัทขับรถมา”
“อะไรนะปัทขับรถเป็นด้วยเหรอ”
“เป็นสิจริงๆ ขับเป็นตั้งนานแล้ว แต่พ่อไม่ยอมให้ขับ”
“แล้วทำไมวันนี้พ่อให้ขับล่ะ” เธอถามขณะเดินตามมาที่รถ
“ก็ปัทอายุครบ 18
