“นายหัวจะทำอะไร”
“ทำตามที่ฉันบอกก็พอ อย่าถาม” ชมจันทร์มองหน้าเขานิ่งสองมือเธอเกาะอยู่บนบ่าของเขาไม่รู้หรอกว่าเขาจะทำอะไรแต่ด้วยท่าทางและรอยยิ้มของผู้ชายตรงหน้ามันก็พร้อมที่จะให้เธอยอมทำตามทุกอย่าง
“ถอดเสื้อให้ฉันได้ไหม”
“นายหัว...” ชมจันทร์ลังเลเพราะตอนนี้ทั้งสองคน นั่งอยู่ในห้องรับแขกอีกทั้งไฟก็ยังสว่างจ้า
เมื่อเจ้าตัวไม่ยอมถอดเสื้อนายหัวเลยเป็นคนถอดเสื้อยืดของเธอออกและเมื่อมือไปปลดตะขอบราเซียร์ของเธอออกอย่างชำนาญ ชมจันทร์ขนลุกชูชันและพยายามเอามือปิด
“เอามือออกสิจันทร์”
เสียงของเขานุ่มนวลอบอุ่นเลยทำให้หญิงสาวยอมเอามือของตนเองราวกับต้องมนต์สะกด
เขาทำทุกอย่างรวดเร็วจนชมจันทร์หัวหมุนไปหมดรู้ตัวอีกทีเขาก็ไล้ไปลายนิ้วบนเชอร์รี่สีแดงสดบนหน้าอกของเธอแล้ว แต่มันไม่ใช่ปลายนิ้วเปล่าๆ เพราะตอนนี้ครีมจากเค้กถูกละเลงไปบนยอดอก
“นายหัวขามันเลอะไปหมดแล้ว”
“แบบนี้ไงล่ะจันทร์เค้กผสมนมที่ฉันอยากกิน
