4
พาย
"อือ!"ฉันพลิกตัวไปมาบนเตียงนอนนุ่ม ทำไมวันนี้มันรู้สึกไม่สบายตัวเอาซะเลย ฉันยกมือขึ้นบิดขี้เกียจแต่มันรู้สึกเจ็บหน่วงๆช่วงล่างยังไงไม่รู้
"โอ๊ย! เป็นอะไรเนี่ย"ฉันร้องไม่ดังมากนัก แล้วค่อยๆลุกขึ้นก้มดูตรงที่เจ็บ
ทำไมแดงแบบนี้! ฉันคิดในใจแล้วพยายามนึกหาสาเหตุ แต่ก่อนที่ฉันจะนึกออกเสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้น
"เสียงดังอะไรแต่เช้าวะ"
"พี่ฟีนิกซ์!"ฉันหันไปมอง เบิกตากว้างเมื่อเห็นว่าเป็นใคร
"เงียบปากฉันจะนอน"เขาบอกไม่สบอารมณ์ล้มตัวลงนอน
"พี่เข้ามาอยู่ในห้องพายได้ยังไง"ฉันมึนงงไปหมด
"แหกตาดูบ้างห้องฉันหรือห้องเธอ!"เขาบอกทั้งยังนอนอยู่
ฉันกวาดตามองรอบห้องทันที ไม่คุ้นเลย ไม่ใช่ห้องฉัน แล้วเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ฉันจำได้ว่าฉันเต้นอยู่ในผับแล้วมีมือผู้ชายมาจับเอวจากนั้นเขาก็ชวนฉันไปต่อ ใช่! พอคิดมาถึงตอนนี้แล้วภาพต่างๆเมื่อคืนไหลเข้าหัวฉันเป็นฉากๆเหมือนหนังเรื่องหนึ่ง
"ไม่จริง!"ฉันพึมพำช็อกๆ ก้มลงมองตัวเองอีกครั้ง เสื้อที่ฉันใส่อยู่ไม่ใช่เสื้อฉัน แถมตรงนั้นก็แดงเถือก
นี่ฉันเสียตัวแล้วอย่างนั้นหรอ น้ำตาฉันไหลพราก ความบริสุทธิ์ที่เก็บมานาน มาพังเพราะเหล้า! ความเมา!
"ผิดหวังที่คนบนเตียงเป็นฉัน ไม่ใช่ไอ้เตอร์หรอ หึ!"
"พี่คอปเตอร์เกี่ยวอะไรด้วย"ฉันสะบัดหน้าหนีไปอีกทาง ไม่อยากมองหน้าเขา แล้วพี่คอปเตอร์มาเกี่ยวอะไรด้วย
"หึ! อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอชอบไอ้เตอร์! แอบมองมันทุกวันนี่"เขามันโง่!
"ฮือออ อึกๆ ฮือออ"ฉันกอดเข่าร้องไห้ ไม่สนใจเรื่องของเขา ฉันเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น ฉันผิดเอง ผิดที่กินเหล้าเยอะจนเมาขนาดนั้นทั้งที่รู้ว่าตัวเองเมาแล้วเป็นยังไง แต่มันไม่ใช่ความผิดของฉันคนเดียว เขาก็ด้วย!
"จะร้องไห้ทำเชี่ยอะไรอีกเนี่ยฉันจะนอน"เขาตะคอกเสียงดัง
"นายทำแบบนี้กับฉันทำไม ฮืออ ไอ้บ้า ไอ้คนเจ้าชู้"ฉันหันไปต่อว่าเขาทั้งน้ำตา
"ผู้หญิงมาอ่อยถึงที่ไม่เอาก็โง่สิว่ะ"
"ฉันไม่ได้อ่อย!"
"เธออ่อย! ดูการแต่งตัวก็รู้มั้ยวะ อยากโดนมาก ก็สมใจแล้วไง"
เขามันปากหมาที่สุด แต่ฉันก็เถียงไม่ออกที่แต่งตัวไปอ่อย แต่ฉันก็ไม่ได้อยากโดน!
"ฉันจะกลับ"ฉันเช็ดน้ำตาแล้วลุกขึ้นยืน เซเล็กน้อยแต่ก็ทรงตัวอยู่
หมับ!
"ฉันไม่ให้กลับ"เขาคว้าแขนฉันไว้ข้างหนึ่ง
"แต่ฉันจะกลับ ปล่อย!"ฉันขึ้นเสียงบ้าง
"ได้กลับเลย แต่คลิปนี้จะว่อนไปทั่วมหาลัย"เขาปล่อยแขนฉัน หยิบโทรศัพท์ขึ้นโชว์ เป็นภาพเคลื่อนไหวที่เห็นหน้าฉันชัดเจน
"อ่าาา ฟีน แรงๆ อื้อ"เสียงที่ออกมาก็คือเสียงฉัน
ฉันยืนอ้าปากดูคลิปนั้นอึ้งๆ
"ลบเดี๋ยวนี้เลยนะ"ฉันพยายามแย่งมือถือมาลบคลิปน่าเกลียดนั่น
"ถึงเธอจะลบในมือถือได้ ก็ยังมีในคอม ในเมล หรือที่ๆฉันเก็บคลิปนี้ไว้"
"ไอ้เลว!!!"ฉันเค้นเสียงอย่างโกรธแค้น น้ำตาไหลลงอีกรอบ
"แล้วไง ไอ้เลวคนนี้ก็ผัวเธอไม่ใช่หรอ"เขาลอยหน้าลอยตาตอบ
"นายต้องการอะไร อึกๆ ฮือออ"ถ้าพ่อแม่รู้ท่านจะคิดยังไง ท่านจะอับอายแค่ไหนที่มีลูกอย่างฉัน
"ง่ายๆ ทำทุกอย่างที่ฉันสั่ง"เขายักไหล่พูดเหมือนมันเป็นเรื่องปกติ
"ได้ ฮึก! แต่นายต้องลบคลิปนะ"ฉันบอกแกมขอร้อง
"มันขึ้นอยู่กับการกระทำของเธอ เชื่อฟังฉัน ทำตามที่ฉันสั่ง พูดง่ายๆ ฉันพอใจฉันจะลบเอง"
"...."ฉันสบตาคมพยักหน้าเข้าใจ
"นอนลง แล้วเงียบปาก ฉันจะนอน"คำสั่งแรกของเขา
ฉันค่อยๆนอนลงบนเตียงอย่างเดิม กลั้นเสียงร้องไห้ไว้สุดขีด มีเพียงน้ำตาที่ไหลริน
มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของฉันนี่คือความฝันใช่มั้ย ตื่นสิ ตื่น!