33 | ของเหลือ

1613 Words

พรึ่บ! ออสตินสะบัดออกจากการเกาะกุมของเพื่อน แล้วเดินมาทิ้งตัวลงนั่งโซฟา ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยอารมณ์โทสะยากจะเข้าใกล้ แต่กลับไม่ใช่อุปสรรคสำหรับแก๊งเพื่อนเพราะว่าคุ้นเคยกับออสตินในโหมดนี้ไปแล้ว "ใจเย็นดิวะ ปกติมึงไม่ขาดสติขนาดนี้เลยนะเว้ย" "กูไม่กระทืบมันให้ตายคาตีนกูก็บุญเท่าไรแล้ว" ออสตินตอบกลับอังเดรด้วยท่าทางเกรี้ยวกราด ความน่ากลัวของออสตินทำเอาพระพายไม่กล้าเข้าใกล้ สิ่งที่โซ่พูดก่อนหน้านี้ทำให้หญิงสาวอดฉุกคิดไม่ได้ ถ้าวันหนึ่งออสตินทำเธอท้องเขาจะรับผิดชอบหรือไล่เธอไปทำแท้งเหมือนอย่างเขาบอกผู้หญิงที่มาเรียกร้องให้เขารับสิทธิ์เป็นพ่อเด็ก "เมื่อก่อนมึงไม่อารมณ์ร้อนขนาดนี้ ครั้งแรกเลยนะเว้ยที่พวกกูสามคนเห็นมึงฟิวส์ขาดแบบนี้" "มันแม่งปากหมาเอง" "โกรธที่มันคุกคามพระพายหรือที่มันบอกว่ามึงไล่ผู้หญิงไปทำแท้ง?" "ไอ้โซ่มันไม่รู้เรื่องอะไรด้วยซ้ำแล้วมันก็ไม่มีสิทธิ์มากล่าวหากูแบบนั้น" "

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD