EPISODE7 ขาดเจ้าของคลับอย่างเดียว
943 Words
วิศวะเถื่อนคลั่งรัก
Engineer'n Bad Relationship
EPISODE7 ขาดเจ้าของคลับอย่างเดียว
“เจอไอ้บลูแย่งตุ๊กตาไปอะดิ โชคดีที่มันชนะ แล้วพวกกูอยู่ที่สนามด้วย ไม่อย่างนั้นพวกไอ้บลูคงไม่ยอมถอย” โฬมเล่าต่อ
“ทำไมมันต้องไม่ยอมวะ”
“ก็นักแข่งใหม่ของไอ้บลูมันสุดติ่งโคตร เล่นกันรถยับเยิน ได้ยินว่าเป็นคนคั่วของยัยหนูอัยอีก ไอ้ตินอย่างร้อน”
“เหี้ย! เสียดายว่ะที่กูไม่ได้ไปดูด้วย คงมันน่าดู” เปอร์เอ่ยเสียงเซ็ง
“ไว้คราวหน้า ช่วงนี้ให้มันซ่อมรถกันไปก่อน”
“เออ! แล้วนี่มึงจะไปดูลูกค้าที่มาจองปีกขวาจัดปาร์ตี้ไหมวะ พวกน้องเซียร่าคณะนิเทศอย่างแจ่ม ถามหามึงตั้งแต่มาแล้ว” เปอร์เล่า เพราะหากคืนไหนมีแก๊งสาวสวยมาจองโต๊ะแล้วล่ะก็ เหตุผลของพวกเธอมีเพียงอย่างเดียว คือต้องการเจอโฬมในแบบที่ไม่ใช่รุ่นพี่วิศวะตัวตึงไงล่ะ
“สาวถามก็ต้องไปดิวะ น้องเซียร่านั่นกูเคยเห็น” โฬมกระตุกยิ้มร้ายบนมุมปาก ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ไปกับใครด้วย บางทีคืนนี้อาจจะมีอะไรน่าตื่นเต้นก็ได้
“จัดไปเพื่อน งั้นลงไปกันจะได้แวะไปหาพวกไอ้ลีด้วย” ว่าแล้วสองหนุ่มก็ลงมาที่โต๊ะของพวกลีโอ ซึ่งคืนนี้นัดกันมาดื่มที่นี่เช่นกัน
ณ โต๊ะวีไอพีปีกซ้ายชั้น 2
กลุ่มเพื่อนของโฬมนั่งดื่มกันได้พักใหญ่แล้ว ทว่าเมื่อเขามาถึงก็ต้องขมวดคิ้วให้กับสภาพของลีโอ เพราะท่ามกลางเสียงพูดคุยอย่างสนุกสนานของ ออสต้าและดีเดย์ ลีโอกลับนั่งดื่มเงียบ ๆ เท่านั้น
“เป็นไรวะ ทำหน้าเหมือนหมาขาดอาหาร” โฬมเอ่ยเย้าอย่างใส่ใจ แล้วนั่งลงข้างเพื่อน แต่ลีโอกลับชงเหล้าส่งให้เขาเสียอย่างนั้น
“มึงมาก็ดี ชนแก้วกับกูหน่อยเพื่อน” เสียงที่ฟังดูอย่างไรก็อ้อแอ้ ทำให้โฬมยกแก้วขึ้นชนกับเพื่อน ไม่รู้ว่าลีโอมีเรื่องอะไรในใจถึงได้นั่งเงียบแบบนี้
แกร๊ง!
“หมดแก้วนะเว้ย” ลีโอเอ่ยสำทับการกระทำนั้น
“หมดแก้ว” โฬมเอ่ยรับแล้วสาดแอลกอฮอล์สีอำพันลงคอ สายตาคมคร้ามทอดมองไปยังเสี้ยวหน้าของเพื่อนที่ดูอาการทางใจไม่ค่อยดีนัก แต่เขาก็ไม่คิดจะถามอะไรลีโอในตอนนี้ เพราะดูทรงแล้วมันน่าจะยังไม่อยากเล่าอะไร
“ไหนใครว่าพวกไอ้ฟรอสจะมาวะ” เปอร์เอ่ยถามดีเดย์
“มันโทรมาบอกแต่ยังไม่โผล่หัวมากันเลย นี่กูก็ให้มันลากไอ้ตินมาด้วย ได้ข่าวว่ามันเพิ่งชนะแข่งรถกับพวกไอ้บลูมาไม่ใช่” ดีเดย์ว่า
“อืม กูกับไอ้ต้าก็ลงเงินข้างมัน ฟันฉ่ำ!” โฬมว่า
“เสียดายกูไม่ได้ไปดู ไม่คิดว่าจู่ ๆ พวกแม่งจะแข่ง” ดีเดย์โคตรเซ็ง
“เห็นว่าทางไอ้บลูมันท้าแบบไม่ทันตั้งตัวว่ะ” ออสต้าว่า
“กับไอ้บลูไม้เบื่อไม้เมามันแหละ” เปอร์พอจะเข้าใจ
“งั้นพวกมึงกินกันไปก่อน กูขอไปดูลูกค้าหน่อย” โฬมบอกเพื่อนก่อนลุกขึ้น รอยยิ้มกรุ้มกริ่มบนมุมปาก ทำให้เปอร์รู้ได้เลยว่าไอ้ตัวดีจะไปหาเหยื่อแล้ว
“ทรงนี้แม่งไปนัดตอกชัวร์” ดีเดย์รู้ทันไอ้ตัวร้าย
“แก๊งน้องเซียร่ามาเว้ย ไอ้โฬมฉ่ำแน่” เปอร์ว่า
บรรยากาศภายในคลับยิ่งดึกก็ยิ่งเร่าร้อน เพราะผู้คนที่เข้ามาเที่ยวเริ่มเมาได้ที่แล้ว โฬมเดินดูตามโต๊ะต่าง ๆ และมักจะรับเหล้าจากลูกค้าวีไอพีขาประจำมาดื่มเสมอ นั่นทำให้เขาแทบไม่เคยได้กลับห้องแบบร่างไร้แอลกอฮอล์เลย และตอนนี้ชายหนุ่มก็ได้มายังพื้นที่ปาร์ตี้ของกลุ่มรุ่นน้องร่วมมหา’ลัยแล้ว
“อุ้ย! พี่โฬมมาแล้ว คืนนี้ก็เท่สุด ๆ เลยค่า”
“พี่โฬมขามาแล้วเหรอคะ เซียร่าคิดว่าพี่เปอร์โกหกซะอีก”
เพียงเห็นหน้าหล่อเหลือร้ายของเขา สาวสวยเจ้าของปาร์ตี้อย่างเซียร่าก็รีบลุกขึ้นมาควงแขนรุ่นพี่หนุ่มทันที เธอส่งยิ้มหวานหยดให้พร้อมกับรับแก้วเหล้าจากเพื่อนสาวมาส่งให้ชายหนุ่ม
“ชนแก้วกับเซียร่าหน่อยนะคะ” เธอออดอ้อน
“หึ! จะมอมเหล้าพี่รึไง” เขาเย้าหยอกไปอย่างนั้น ก่อนจะชนแก้วกับเธอ
“แค่อยากดื่มกับพี่โฬมต่างหากค่ะ ใครจะมอมพี่โฬมได้ลงคอ”
“ว่าแต่ขาดอะไรไหม เรียกเด็กได้เลยนะ” เขาเอ่ยถามหลังกระดกเหล้าลงคอ ทำให้เซียร่ายื้อแขนรุ่นพี่หนุ่มให้มานั่งร่วมโต๊ะกับเธอ
“อาหารเครื่องดื่มไม่ขาดค่ะ ขาดเจ้าของคลับอย่างเดียว” เธอเอ่ยอ้อน
“หึ! ถ้าคืนนี้พี่ไม่มาล่ะ เธอจะว่าไง” เขาว่าเย้าแล้วยกยิ้มน้อย ๆ
แม้ปกติแล้วหนุ่มไทป์วาฬเพชฌฆาตอย่างโฬมจะเป็นคนนิ่งและดูดุดัน แต่อย่างไรอาชีพบริการก็ต้องหัดพูดคุยเอาใจลูกค้าให้เป็นบ้าง ไม่อย่างนั้นกิจการคงเดินหน้าต่อไม่ได้ ดังนั้นถ้าใครอยากเจอเขาในมาดเจ้าของกิจการจึงต้องลงทุนจองโต๊ะวีไอพีเข้ามา เพื่อที่รุ่นพี่หนุ่มจะได้แวะมาพูดคุยที่โต๊ะนั่นเอง
----------
#ONS #วันไนต์สแตนด์ #รักแรกพบ #คลั่งรัก #วิศวะเอวดุ #KWSTORY
นิยายเซ็ต KING WARRIORS 🖋นามปากกา ตัวตึงดึงปฐพี
- Writer
