ตาหวาน.....
หลังจากกลับมาจากบ้านพี่นายฉันก็พาเด็กๆอาบน้ำและพาเข้านอน สักพักพี่นายก็โทรมาถามว่าฉันถึงบ้านหรือยัง เด็กๆงอแงมั้ยนอนรึยังเขาจะเป็นแบบนี้ค่ะจะโทรมาทุกครั้งเขาห่วงใยใส่ใจฉันกับเด็กๆดีมากๆแต่ทำไมฉันถึงยังไม่รู้สึกพิเศษกับพี่นายได้เลย ฉันจะต้องทำยังไง ฉันกลัวว่าฉันจะทำให้พี่นายเสียเวลาเพราะฉันไม่รู้ว่าฉันจะรักเขาได้ไหม เพราะนี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วค่ะ ฉันเหมือนคนเห็นแก่ตัวที่ดึงพี่นายไว้แต่ตัวเองยังรักคนเก่าอยู่ ฉันไม่รู้ต้องทำยังไง อยากจะลืมพี่คีย์ให้ได้สักทีแต่มันก็ยังทำไม่ได้ ฉันว่าฉันควรจะพูดกับพี่นายไปตรงๆว่าฉันคงยังไม่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่ฉันไม่อยากให้พี่นายเสียเวลากับฉันมากไปกว่านี้....
คีย์......
"แม่ ผมว่าผมจะไปเรียนต่อนะแม่ว่าไง"
"ห๊า เรียนต่อ แล้วเด็กๆกับตาหวานล่ะ"
"เค้าก็มีคนดูแลอยู่แล้วผมคงไม่จำเป็นแล้วล่ะ"
"น้อยใจว่างั้น"
"เปล่า ผมแค่ไม่อยากมาเจอหน้าไอ้นายเวลามัน
