“แกดูต้นทาง ฉันจะปีนขึ้นไปเอง” เจ้านายของเขาต้องปีนเองสิ จะให้เขาปีนหรือไง สุทธิศักดิ์มองตาปริบ ๆ แต่ไม่กล้าแม้แต่จะอ้าปากเอ่ยอะไรออกมา “มองหน้าแบบนี้ คิดว่าฉันไม่กล้าปีนหรือไง” “เปล่าครับ” “ดูต้นทางให้ด้วย อ้อ... จดหมายที่แอบส่งมาให้เมียฉัน ว่าให้เปิดหน้าต่างตรงระเบียงเอาไว้ ถึงมือเมียฉันแน่ ๆ ใช่ไหม” “ครับ รับรองครับ ผมติดสินบนสาวใช้ของคุณนิต บอกว่าให้เอามาให้ถึงมือเลยครับ” “ดีมาก” สุทธิศักดิ์มองเจ้านายตาปริบ ๆ นึกถึงเนื้อความในจดหมายแล้วแทบเอาเท้าก่ายเพดานห้อง พี่จะมาหาคืนนี้ หนูนิตเปิดหน้าต่างตรงระเบียงเอาไว้นะครับ ถ้าหนูนิตไม่ยอมให้พี่ปีนขึ้นไปหา พี่จะกลั้นใจตาย ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ เขาแอบอ่านแล้วขำก๊าก เจ้านายของเขาคงคิดว่าเมียน่าจะใจอ่อนเปิดให้ละสิ เดี๋ยวก็รู้ว่าจ่าหรือหมู่... สุทธิศักดิ์มองร่างสูงเพรียวของเจ้านายที่โหนขึ้นไปด้านบน เขายืนตบยุงด้วยความเซ็ง ลืมทายากันยุง สงสัยได้เ