สาวน้อยหลบสายตาคม แก้มนวลซับสีเรื่อเหมือนผลมะเขือเทศสุก หัวใจมีความหวังเรืองรองขึ้นมา เมื่อถูกคนแสนดีกอดประทับไว้แนบชิดแบบนี้ ขอเก็บช่วงเวลาดีๆ นี้ไว้ในความทรงจำคงไม่ผิดอะไร ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาใกล้ ริมฝีปากหยักงามกำลังโน้มลงมาแตะริมฝีปากนุ่ม ทว่า...
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!!!
เสียงโทรศัพท์กรีดร้องดังขัดจังหวะขึ้นมาเสียก่อน เหมือนจงให้สองหนุ่มสาวเว้นช่องว่างระหว่างกัน ปัทมาขยับถอยห่างหลบสายตาคมอย่างเขินอาย ส่วนเฟอร์นันโดถอนหายใจแรงอย่างขัดใจ เดินไปรับสาย เขาพูดอะไรอยู่สองสามประโยคก็วางสายแล้วหันมาบอกว่า
“เจมส์มารออยู่ข้างล่างแล้ว”
“ค่ะ เดี๋ยวฉันจะล้างจานกับกระทะก่อนนะคะ ทำครัวเลอะเทอะไปหมด”
ปัทมารีบจัดการทำความสะอาดครัว ก่อนจะขอตัวกลับ สาวน้อยซ่อนสร้อยคอไว้ใต้คอเสื้อ เอาผ้าพันคอไว้ไม่ให้มารีกับเจมส์เห็น ระหว่างทางกลับบ้านปัทมานั่งอมยิ้ม ไม่พูดจาปล่อยให้มารีกับเจมส์ที่นั่งคู่กันด้านหน้าพู
